Scenario’s

Yves Leterme is mislukt in zijn formatie-opdracht. Binnen een week of twee drie komt iedereen overeen om een voorlopige regering te vormen en zo snel mogelijk tot nieuwe verkiezingen over te gaan.

CD&V en N-VA stappen met een duidelijke boodschap naar de kiezer: wij zijn de sterkste politieke formatie in het land. Het was niet de bedoeling dat onze voorstellen aan de franstaligen zouden uitlekken, maar dat is toch gebeurd. Iedereen kon zien dat we meer dan inschikkelijk zijn geweest. Méér-dan-inschikkelijk. We zijn over de grond gekropen, praktisch, zó van goede wil zijn we geweest: geen splitsing van de sociale zekerheid, geen verregaande eisen, niets. En dan nóg zijn we op deze manier behandeld: “vernederd” is nog een te beleefd woord.

Geef ons nog meer stemmen, en wij zorgen ervoor dat we totaal incontournable zijn.

En hopla, een miljoen stemmen voor Yves Leterme, en nóg een paar honderdduizend erbij voor de CD&V.

Dat spookte op de trein heel de tijd door mijn hoofd.

22 reacties op “Scenario’s”

  1. En op voorwaarde dat die voorlopige regering een oplossing kan vinden voor BHV (anders kunnen we gewoon niet gaan stemmen), zou je wel eens groot gelijk kunnen hebben.

  2. Een klein, maar o zo belangrijk detail is dat er zonder wetswijziging voor BHV geen nieuwe verkiezingen kunnen georganiseerd worden. Dit dankzij het klungelwerk van de vorige coalitie.

  3. @Mike : ‘niet onderhandelen’ is wel degelijk een onderhandelingstechniek, en een zeer efficiente (of het nu bluf is of niet). Indien je een andere partij tot concessies wil dwingen, moet je niet alleen vragen/eisen, maar ook de nodige druk kunnen uitoefenen. Dit is klaarblijkelijk niet gebeurd en is trouwens ook niet zo eenvoudig binnen de Belgische structuur (hoewel sommigen dit soms laten uitschijnen … stuurlui, weet je wel). Het doet me sterk denken aan onderhandelingen in de bedrijfswereld (M&A’s bvb.). Naast druk, moet je er ook altijd (bwah) voor zorgen dat alle partijen hun verhaal verkocht krijgen (mogelijk gezichtsverlies vergemakkelijkt compromissen niet).

  4. Iemand met 800.000 stemmen geen premier laten worden door gewoon “non” te blijven zeggen is imho niet zo bewonderenswaardig. Zoals de meeste onderhandelaars (op die van MR na) zeggen: laat cdH het nu maar eens proberen. We zullen zien hoe ver zij komen. Na volgende week begint het plezier al, met de bijeenkomst van de Kamer en de start van de behandeling van BHV.

  5. Ik bedoelde Yves Leterme. En dus eigenlijk: “hopla, nog een paar honderdduizend stemmen bij”.

    Onderverstaan: “wat moeten andere partijen daar nu tegen in brengen?”

    Als iemand durft zeggen “jamaar, Leterme, het is toch ook ene beetje uw schuld, met al dat beloven vóór de verkiezingen en met dat slecht organiseren van de formatie en alles?” — dan worden die meteen gedemoniseerd, denk ik zo.

    En wat is het alternatief om stemmen te halen? Vlaamser dan CD&V/N-VA gaan?

    Ik weet het niet echt.

  6. Michel, uit de berichtgeving meen ik begrepen te hebben dat de VLD qua standpunten over BHV en staatshervorming op dezelfde lijn zat als de CD&V. Bart De Wever heeft zich vrij kalm gehouden. Hoe straffer de uitspraken van de Franstalige politici, hoe braver de NVA standpunten immers leken.

  7. Demoniseren? Nochtans kon je Peter Vandermeersch (hoofdredacteur van De Standaard) -deze avond in Terzake, wél onverholen kritiek horen geven op de aanpak van Leterme. Altijd maar horen dat het de schuld van de franstaligen zijn, is een verhaal dat ik trouwens maar half geloof. Er is nog nooit eens ten gronde de vraag gesteld geweest waarom de franstaligen zo rabiaat “non” bleven zeggen.

  8. Begrijp ik ook niet/ook wel. Neem nu het Vlaamse voorstel om aparte cao’s te maken. Zou er kunnen toe leiden dat Walen minder verdienen (in bepaalde sectoren). Wat terecht is: 15 à 20% van Waalse arbeidskracht is werkloos, dus veel goedkoper dan in Vlaanderen. Minder verdienen = per definitie slecht, zegt links/centrumlinks. Terwijl het toch ook bedrijven kan aantrekken, ook Vlaamse? Ierland was ca. 25 jaar geleden (nog) armer dan Wallonië, is een tijdlang lageloonregio geweest, is nu top. Wallonië moet ook een tijdlang lageloonregio zijn. Nadeel voor Vlaanderen: Vlaamse bedrijven kunnen grens overtrekken. Voordeel voor Vlaanderen: hooggekwalificeerde Waalse werknemers die een centje extra willen verdienen, trekken naar Vlaanderen, om daar vacatures op te vullen. Enerzijds begrijp ik ideologische reserves (van linkse Walen), anderzijds kun je niet zeggen dat zo’n overheveling van cao’s 100% in voordeel van Vlamingen zou uitvallen.

  9. De vraag is: zou Leterme er een paar honderdduizend stemmen bijkrijgen, of net verliezen, omdat hij gefaald heeft in zijn opdracht, en zich de laatste weken enkele keren als een slecht verliezer heeft getoond? Qua wetenschappelijke waarde is het te vergelijken met een congres over intelligent design, maar het feit dat Leterme vorige week door de lezers van Dag Allemaal tot minst betrouwbare Vlaming werd “verkozen” (“Hoera schat, ik heb wéér gewonnen!”), wijst toch in de richting van enige ontevredenheid bij het plebs. Dat zou vóór de verkiezingen niet het geval zijn geweest, weet ik haast zeker.

  10. Ik ben het eens met Michel: Leterme en de CD&V zouden in geval van nieuwe verkiezingen (maar ik denk niet dat die er zullen komen) een pak stemmen bijwinnen. Alleen al het underdog-effect, de Vlaamse winnaar die niet kan slagen door de Franstalige onwil (of dit nu perceptie is of realiteit doet totaal niet terzake), dat is electoraal goud waard.

  11. Ik zit Huug te lezen, en mijn hoofdje knikt van ja. Ja! Waar haal ik zoveel waalslievendheid toch vandaan? Waarom ben ik ervan overtuigd dat we zoveel meer te verliezen hebben zonder de Walen dan ermee?
    Echt waar, ga er eens leven. Gewoon voor een tijdje. Laat je inspireren. Het doet zo’n deugd. Leren loslaten.
    zig.

  12. Leve solidariteit, vive la solidarité…

    Fijn dat Leterme eens aanvoelt hoe moeilijk het houden van electorale beloftes is. Zou hij het woord “compromis” kunnen schrijven?
    en hoe schitterend is het niet dat ondanks de vele “communautaire conflicten” er nog altijd geen vlaming een waal of omgekeerd heeft neergestoken of geschoten.

    Zijn de Belgen vredelievend of kan dit het grootste deel van de bevolking geen zak schelen?
    Ik gok het laatste. België leeft verder en de politiek geniet van de crisis.

  13. Mmm, ik zou eerder denken dat hij zich zo onsterfelijk belachelijk heeft gemaakt dat hij zwaar stemmen gaat verliezen, mensen zijn niet zo dom hé, en de andere partijen gaan hun versie van de feiten ook gebruiken en dan vormen ze voor een keer wel een front, want het is effenaf een affront.

Reacties zijn gesloten.