Een sympathieke dame noemde haar zoon Beren.
Naar Béren en Lucienne uit de Dismarillion van Tolkien. Weetwel?
Als ik me niet vergis, moet die naam uitgesproken worden als Beiren, met een gerolde R. En het kan zijn dat ik die Dismarillion echt verkeerd gehoord heb. Maar alla.
Tweede keer uit bed, vanavond trouwens. Leuk is anders.
Reacties
8 reacties op “Dismarillion”
Stomme vraag Michel, maar heb je het boek gelezen? Ik zou er aan willen beginnen maar weet niet of het “te doen” is 🙂
Michel, heb jij een ander boek van Tolkien?
Ik heb “the silmarillion”, of is “dismarillion” de nederlandse titel.
Of misschien heeft hij last van dyslexie? en ik ook want ik heb er zelfs los overgelezen!! shame on me.
Beren en Lúthien in The Silmarillion dus. 🙂
Ugh mijn haar ging overeind staan bij die ‘Lucienne’ :-p
Tsja, de Silmarillion is te doen, als je houdt van lezen en wil doorbijten. Eigenlijk zou je het toch dit jaar moeten lezen dan, want het is dit jaar het jaar (binnen de Tolkienverenigingen) van de Silmarillion. Is dat niks voor jou, Michel, eens komen kijken bij Elanor? Ikzelf ben er met veel genoegen één van de barden, de vertellers…
Beiren zou toch met accent grave zijn ipv accent aigu?
gisteren gehoord van een tweeling die door hun ouders Teen en Tander zijn genoemd. Misdadig!
Beiren… dat geeft in WVL alleszins een minder leuke betekenis.