Een beetje verbaasd, toch, dat deze uitspraak niet méér wind heeft doen opwaaien:
KOEKELARE – Bjorn R. (34) uit Koekelare is vrijgesproken van laster tegenover een dorpsgenoot. R. stak op zijn weblog onder meer de draak met de politieke ambities van de man. Hij zette er ook zonder toestemming een foto van hem op. De rechtbank verklaarde zich echter onbevoegd omdat deze vorm van laster niet onder de wet valt die dergelijke zaken bestraft. De vraag waarom alles draait is of het internet een telecommunicatienetwerk is of niet. Het slachtoffer gaat in beroep tegen de uitspraak. (mma)
De details staan te lezen bij Blokwatch, maar voor zover ik het begrijp: blijkbaar is de rechter onbevoegd voor laster als het over het internet gebeurt. Zélfs als het overduidelijk echte laster is in andere, niet-internet-situaties.
Het draait blijkbaar om het al dan niet telecommunicatienetwerk zijn van het internet. Vreemd.
Maar: wel interessant, want als daar een uitspraak in beroep (en cassatie, en EVRM, tralala, we zien wel) over komt, dan hebben we eindelijk een begin van rechtspraak terzake.
En dàn nog duidelijke regelgeving over inhoud geleverd door derden op websites. Voor zover ik begrepen had, was in bepaalde staten in de VS de situatie dat de volgende:
- als de commentaren zonder controle op inhoud rechtstreeks op de website komen, is de eigenaar van de website niet aansprakelijk voor alles
- als de eigenaar van de website wel modereert, dan wordt hij verondersteld akkoord te zijn met wat er door de moderatie geraakt, en is hij aansprakelijk voor alles wat er op de site staat
Ik ga wellicht te kort door de bocht, maar ik dacht dat we zelfs zoiets rudimentairs niet hebben in België. Ik ben écht benieuwd naar een degelijke combinatie wet-rechtspraak-rechtsleer.
In je “kort door de bocht” overzicht ontbreekt nog de verplichting van de eigenaar om inbreuken te verwijderen _zodra hij daarop gewezen wordt_.
Dit is misschien nog interessant:
http://www.iusmentis.com/maatschappij/juridisch/bloggen/aansprakelijkheid/
(geen nieuwe info hier, maar wel een goed overzicht)
Belgische rechtsspraak is me ook niet bekend.
Volgens BR was de aanklacht “stalking” wat iets heel anders is dan “laster”.
Ligt het aan mij of vind ik het doodnormaal dat internet een telecommunicatienetwerk is?
Hoe kan je daar nu als rechtbank over twijfelen?
Ik heb daar onlangs nog een opmerking over gemaakt op gentblogt (zie hier): En last but not least:”Commentaren die tegen deze regels ingaan worden gemodereerd of verwijderd door de medewerkers…Wanneer u het tegendeel bewijst in de commentaren behoudt de redactie zich het recht voor in te grijpen…Gentblogt wijst alle verantwoordelijkheid af voor wat in de commentaren verschijnt”
Je kan niet en moderen en claimen geen verantwoordelijkheid te dragen voor wat je laat staan.
Tja, toch wel: we zin niet voortdurend online ook, en we kunnen niet alles weten, toch?
Beste Michel Vuijlsteke, misschien moet je eens proberen beroep te doen op correct geïnformeerde bronnen vooraleer je zélf een portie laster de lucht instuurt.
Ten eerste ben ik nóóit aangeklaagd wegens laster, laat staan dat ik daarvoor zou vrijgesproken zijn. De beschuldiging die tegen mij werd ingebracht was de volgende: “te 8680 Koekelare in de periode gaande van 7 september 2006 tot 1 oktober 2006 op een niet nader bepaald tijdstip bij inbreuk op de artikelen 1, 2, 145 § 3-2°, 147, 150 en 165 van de Wet dd. 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie (BS. 20.06.2005) een elektronisch communicatienetwerk of – dienst of andere elektronische communicatiemiddelen te hebben gebruikt om overlast te veroorzaken aan zijn correspondent of schade te berokkenen”.
Omdat jij daar waarschijnlijk evenveel van kan maken als “journalist” mma, verduidelijk ik even waar dat op slaat: spammen. Het parket was van oordeel dat ik me door de publicatie van een artikel op het internet schuldig maakte aan spammen.
De rest van mijn antwoord op de zeven leugens van mma kan je hier lezen: http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/2007/10/mma-debiel-enof-journalist-bij-het.html.
Ten tweede zijn “de details” die bij Blokwatch te lezen staan al even fout als die van “journalist” mma. Blokwatch slaagt er zelfs in me van nóg wat anders te beschuldigen – ook Bart Hollevoet maakt zich schuldig aan laster – zijnde een schending van de privacy van Vermaut. Geen idee wat er mankeert aan het leesvermogen van Blokwatch, mma of jij, maar het is in ieder geval niet in orde.
De rechter is dus niét “onbevoegd voor laster als het over het internet gebeurt”, alleen is niemand hier aangeklaagd voor laster. Terecht ook, want zelfs Vermaut ontkent niet de feiten. Hij geeft er alleen een andere inkleuring aan (hij beweert dat de andere partijen met hem komen spreken zijn, mijn bron beweert het omgekeerde).
En het draait niet “om het al dan niet telecommunicatienetwerk zijn van het internet”, maar om het al dan niet in de eerste plaats een telecommunicatienetwerk zijn van een blog en in de tweede plaats het misbruik maken van zo’n telecommunicatienetwerk. Aangezien het eerste al niet het geval was, moest er over het tweede niet eens meer geoordeeld worden.
Als er dus een uitspraak in beroep komt, dan zal het niét gaan over laster, maar over het al dan niet als spam beschouwd kunnen worden van de publicatie van een bericht op een blog. Ik mag onder andere voor u hopen dat zulks nooit het geval wordt, want dat zou het einde betekenen van het bloggen. Er is namelijk altijd wel iemand te vinden die niet tevreden is met wat een ander schrijft en bloggers zouden op dat vlak door een dergelijke uitspraak véél harder aangepakt worden dan, bijvoorbeeld, kranten.
Ten slotte, als er weinig of geen aandacht is besteed aan de uitspraak in kwestie, zal dat niet aan mij gelegen hebben. Ik heb meteen van toen Vermaut klacht ging neerleggen bij het parket in alle uitvoerigheid over de zaak bericht (inclusief de inhoud van de klacht, de pv’s, de verklaringen, enzovoort). Ook op dit moment nog kan heel de zaak, via een eenvoudig overzicht, op mijn blog gevolgd worden. Helaas lezen nogal wat mensen liever eenzijdige krantencommentaren of wraakzuchtige stukjes van Bart Hollevoet.
Het Blokwatch-artikel ‘De sprookjes van Björn Roose (Voorpost-VVBM)’ ging niet in hoofdzaak over de zaak Vermaut.
De zaak Vermaut was de actuele aanleiding voor een stuk over een andere campagne van Roose, die een Brugse OCMW-werknemer dik anderhalf jaar lang het leven zuur maakte omdat hij dezelfde naam had als een Blokwatch-medewerker.
Het artikel is de neerslag van een reconstructie daarvan, op verzoek van de geviseerde OCMW-werknemer. Het bevat geen fouten.
Als Björn Roose toch meent dat het Blokwatch-artikel “De sprookjes van Björn Roose (Voorpost-VVBM)” lasterlijk is, dan reken ik er op dat hij de juiste maatregelen neemt.
Ik heb hier geen verder commentaar bij, en zie de rechtsgang met vertrouwen tegemoet.
Met vriendelijke groet
Bart Hollevoet
gewezen Blokwatch-medewerker
Beste Bart Hollevoet,
We hebben niet allemaal de gewoonte tegenstanders het zwijgen op te leggen met medewerking van het gerecht. Dat soort praktijken laat ik aan u en andere anti-democraten over.
Het lijkt me trouwens voldoende bewijs tegen uw “serieux” als journalist dat die pertinente leugen al in de eerste alinea van dat artikel staat.
Met vriendelijke groeten,
Björn Roose