Getver. Vervelend, als het zo hard waait dat het moeilijk is om met de paraplu op de fiets te blijven zitten: een balanceeract, met een open– en dichtklappende zakparaplu en een kruk in de zadeltas die vastgehaakt zit in mijn rugzak.
[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/slechtweer.mp3]En dan mijn hoed die na twee dagen aandoen te groot blijkt.
En mijn handschoenen, die niet de mijne zijn maar die van Sandra, waardoor ik ondertussen bonsai-handen begin te krijgen.
En mijn rechterhand, die bont en blauw staat van het rondhobbelen met een kruk. En mijn been, dat pikt en krabt en bonst.
Oh, maar voor de rest gaat het allemaal hoor. Alles in orde.
Mustn’t grumble.
Mustn’t grumble.
Reacties
Eén reactie op “Vochtig weertje”
Maar kerel toch, wie rijdt nu fiets met een paraplu? En dan nog in zo’n bereweer!