Oh, noem me gerust een oude zaag, doe maar. Ik ben dat ondertussen gewoon. Via Pietel kwam ik op deze uitspraak terecht, die trouwens niet over mij, maar over Peter ging (en Al wat viraal is, is een vuile ziekte–tag: fuckers–hadden ze óók niet gelezen, duidelijk):
one singular critic wrote the very poignant “I’m calling the police!” (Quote one lonely undisclosed grumpy old blogger). Hell, all the rumor about Ray even got our campaign plugged on national radio, prime time.
Handjeswrijftijd, bij de mannen van Amphion. Ho ho ho, wat zijn we toch goéd. En, ah ha ha, pick your bloggers wisely! We zijn op de radio geweest! We zijn in de gazet geweest! Er is buzz geweest! Gniffel, gniffel, hoera, hoera. Zo goéd dat we zijn! ROI baby!
Jazeker: kies uw bloggers. Kies enkel mensen die er niet meer inzitten dat hun privacy geschonden wordt, die zich geen vragen stelt hoe Coca-Cola, euh nee, Amphion, aan hun adresgegevens komt — via dns.be zal het wel niet zijn, want daar staat redelijk duidelijk “Door het invoeren van een zoekopdracht aanvaardt u om de ter beschikking gestelde informatie niet te gebruiken […] voor aanwending van publicitaire doeleinden van enigerlei aard”.
Ik vind het akelig, en inderdaad: een stap te ver. En mochten ze het bij mij gedaan hebben (ofwel ben ik “gespaard” gebleven omdat ze wisten dat ik kritisch zou zijn, ofwel is het omdat mijn domein geen .be maar een .org is), reken maar dat ik een klacht zou neergelegd hebben.
Comments are closed, bij Amphion, natuurlijk. Ik had het niet anders verwacht.
Reacties
24 reacties op “Nee, niet goed bezig”
En tegen wat zou je dan klacht neergelegd hebben? Tegen een krijttekening die op de straat voor je deur staat?
Kijk, ofwel vind je zo’n acties leuk en speel je het spelletje mee, ofwel vind je ze niet leuk en doe je niet mee. Maar om dan te beginnen zoeken wie een domeinnaam geregistreerd heeft, of samen met andere blog-sherlocks naar het reclame-bureau achter de actie te zoeken, dan ben je echt wel belachelijk bezig. Bovendien maak je het op die manier kapot voor de mensen die het wel meespelen. Vind jezelf een keer niet zo belangrijk.
Ik wil hiermee niet zeggen dat je niet kritisch mag reageren op zo’n actie via een weblog. Maar er is ‘kritisch’ en er is ‘zagen’. Dit is het laatste.
En ik heb het niet alleen over jou.
Ik sluit me aan bij Youri. If you wanne play, play. If you don’t…let it pass. Veel bloggers beginnen zich zowat als het Online Geweten van Vlaanderen te profileren. Kom nou.
Euh. Brave jongens: hang on even een momentje hé.
1a) Ik zou klacht neergelegd hebben tegen een vandaal die het plankier voor mijn deur bespoten heeft.
en
1b) Als uit was gekomen dat het een reclamefirma is of watdanook, dan zou ik klacht neerglegd hebben wegens schending van de privacy.
2a) Ik vond de actie niet leuk en ik heb niet meegespeeld. Het kon en kan me geen moer schelen voor wie of voor wat het was. Een klein kind kon zien dat het GTA-related was, en was al snel op het filmpje van augustus 2006 terechtgekomen (of zo), maar ik heb er mij niet mee bezig gehouden, dus zaag tegen iemand anders daarover.
2b) Als ze niet in staat zijn om hun sporen beter te verbergen dan dit, dan zijn ze wel bijzonder slecht bezig.
2c) Suspension of disbelief gaat maar zó ver hé jongens. Alsof jullie dachten dat het écht was en dat Pieter Baert c.s. even jullie hele droomwereld aan diggelen geslaan heeft. Like I’m totally playing the world’s saddest song on the world’s smallest violin for you guys. Er is oprechte verontwaardiging en er is zagen om te kunnen zagen. Dit is zagen om te zagen.
3) Online geweten? Mezelf belangrijk? Met permissie, maar: fuck even off, OK? Ik vind dit enorm vies, en ik ga dat zeggen als ik dat wil zeggen.
Komaan zeg, “het spelletje” is dus wel voor een multigigabiljardenmaatschappij hé, niet voor <insert uw favoriete NGO>. Die mensen zijn viés bezig, en ja, dat kan mij wat schelen.
@michel:
1a) Het was krijtverf. Zou je het fijn vinden als je buren klacht neerleggen omdat je kinderen voor hun deur met krijt getekend hebben?
1b) Wat hebben ze gedaan dan met je persoonlijke gegevens? Niks! Ze hebben iets gedaan op de openbare weg. Schending van de privacy komt niet eens in de buurt.
2b en 2c) Zijn er dan acties die wel echt zijn en waar niemand achter zit? Gele tuinkabouters die “zomaar” in het straatbeeld verschijnen? Tuurlijk zit daar iemand achter. En je kan altijd te weten komen wie dat is. Maar waar zijn we dan eigenlijk mee bezig zeg?
Het was er niet aan te zien dat het krijtverf was. Ze hebben reclame op de openbare weg gespoten. Mag dat plots, op voorwaarde dat het in krijt is? OK dan. Goed om weten.
Wat ze gedaan hebben met mijn persoonlijke gegevens: ik kan er geen legale term op plakken omdat ik geen specialist ben, maar ik ben er redelijk van overtuigd dat een degelijke advokaat ze kan pakken.
Ze gebruiken minstens de gegevens van dns.be zoals ze niet mogen gebruikt worden — anders hadden ze Ilse op haar nieuw adres (dat bijvoorbeeld in een telefoonboek te vinden is) wel bespoten en niet op haar oud adres (dat nog altijd bij dns.be staat).
Mooie repliek op de rest van mijn opmerkingen, overigens.
Tokio Hotel lees ik toch liever, eerlijk gezegd.
Tja. En wat me nog het meest tegen de borst stuit in dergelijke situaties: wat wie dan ook doet, het speelt in de kaart van die gasten.
“Ziedewel! Buzz! Gelukt! Haha! Sliepuit!”
Die zevenduizend-of-hoeveel vriendjes op Netlog, dat is vermoed ik het doelpubliek. De volwassen mensen met een weblog (noteer ironie) die hier aan meedoen, laten zich willens en wetens misbruiken. En dan komen zagen dat iemand anders die daar nijdig van wordt, zaagt?
De omgekeerde wereld. Nu, geen ziel die ervan wakker ligt wat wie van ons ook maar denkt hoor, dus doe gerust maar aan. De mannen van Amphion hebben hun boterham verdiend, en de mannen van Coca-Cola zijn op de radio geweest in prime time, missie volbracht.
Ik vond de andere opmerkingen niet zo belangrijk. Maar goed:
2a) je hebt er al twee keer over geschreven, dus hield je je er wel mee bezig. Toch?
3) Dit is geen persoonlijke aanval. Ik had het over de “blog-onderzoeksjournalisten” in het algemeen.
Trouwens, ik vind de meeste guerilla-marketingacties ook niet leuk. Maar ik laat ze voor wat ze zijn omdat andere mensen dat misschien wel allemaal geestig vinden.
Ik las die “dan ben je echt wel belachelijk bezig” en “Vind jezelf een keer niet zo belangrijk” als op mij bedoeld.
Ik had niet door dat het in het algemeen bedoeld was en zuiver toevallig op mijn weblog gepost was. Dat had duidelijk moeten zijn, want ik heb nooit zelfs maar proberen achterhalen van wie of wat dat ding uitging.
Excuus voor mijn manifest verkeerde interpretatie van uw woorden.
En akkoord, ik overreageer misschien. Maar dat is mijn goed recht meneer.
Bij mij hadden ze mijn antwerps Adres te pakken. Daar waar mijn DNS mijn Domicilie in Herent aangeeft. Maar ja… mijn adres staat onder iedere mail en op al mijn communicatie.
Ik vind het vooral vreemd dat degene die er de meeste moeite mee heeft (Peter) hen het meeste buzz oplevert (radio). Hoewel ik denk dat die radio-aandacht noch voor het bureau, noch door het brand te cashen is.
Als eenmalige actie vond ik dit geestig. Enkel het online aspect was mager.
Online aanwezig zijn is een moeilijke evenwichtsoefening, iedereen leert daar nog elke dag over bij denk ik. Het is te zeggen ik toch.
1 ding blijft volgens mij wel overal hetzelfde: je probeert een goede professionele relatie op te bouwen met je contacten. Jij kan hen soms leuke dingen aan de hand doen, maar zij helpen jou ook verder. Beide partijen hebben voordeel bij een goede relatie maar het is duidelijk dat de bureauzijde wel aan de vraagzijde staat. k denk dat er toch wat krediet verschoten is momenteel.
Enneuh krijtverf mag niet hoor. Firma’s die dit aanbieden nemen het mee op in contract: “boetes zijn voor de rekenng van de klant”
Gulder lijkt wel een getrouwd koppel. Zo één dat ruzie maakt over virale campagne’s en krijt en cola en zo.
Stel: ze doen een éénmalige actie: “Er staat een knappe, blonde en blote stoot aan uw deur – op u te wachten…”
Benieuwd hoeveel er gaan zagen dat het maar éénmalig was en ze dan toch wel nét niet thuis waren, toemmetoch!
Zo schelden op michel zijn blog. Pakt een neurofentjen, alles zal beter zijn.
Ik citeer even Lieven-uit-de-commentaren. hij is de jongeman die het voor mij bestemde exemplaar op zijn dorpel vond:
zeg nu zelf, ergens noopt het toch tot een zeker medelijden: zo een bende corporate fucks op brainstormweekend in de Ardennen: “Oh joo, en tan gaame op ulder voetpad schilderen, en gaan die allemaal azo peizen: ‘zo wijs maat joengne, ik ga hier kweetnie-oe over schrijven!’” 😀
hear hear.
Hehe goed gezegd Ilse 🙂 dat denk ik er ook van, ik kan het mij zelfs zo al inbeelden dat die gasten echt zo rond een kampvuur gezeten hebben ;-).
En ik snap wat Michel zegt over dat “misbruik”, waar stopt het anders he? Dit is op zich ludiek en niet zo erg, maar waar trek je die grens? Als je een online “alter ego” hebt dat je met opzet wil gescheiden zien van je “echte ik”, dan is deze manier niet zo fijn denk ik…
Maar bon, dat is dan weer mijn gedacht en daar heb ik dan ook wel recht op nee?
je hebt daar zeker recht op. Want ook jij bent een deeltje van het online geweten van vlaanderen, jawel.
Maar serieus: zoals ik in mijn eigen post al kwam te zeggen: vieze doeningen, die viral toestanden, zeker als het dan ook nog mijn dagdagelijkse echte leven penetreert. En dat van mijn maten.
“Wat hebben ze gedaan dan met je persoonlijke gegevens? Niks! Ze hebben iets gedaan op de openbare weg. Schending van de privacy komt niet eens in de buurt.”
Het voetpad voor uw eigen huis is niet per definitie “de openbare weg”. Je bent als bewoner nl. verplicht om dat voetpad in goede staat te houden. Losloggende tegel en voetganger gaat op zijn doos en breekt heup ? Bel uw familiale verzekeraar al maar. Dus is het bekladden van datzelfde voetpad door iemand anders – die dan ook nog eens specifiek uw adres is gaan opzoeken en niet zomaar at random zit te taggen – wel minstens een invasie van de privacy te noemen. Maar zoals Michel zegt : advocaten zullen dat veel beter kunnen uitleggen.
Hoewel ik nooit klacht zou indienen tegen zoiets, heb ik toch begrip voor de kritiek van Michel.
Ik vond de actie vooral dom (maar domme acties hebben ook hun doelgroep hé).
“Ofwel vind je zo’n acties leuk en speel je het spelletje mee”, lees ik. Mééspélen, hoezo? Wat viel er eigenlijk te spélen? Als er nu nog een rode draad in al die stoeptekeningen had gezeten, als elke tekening een unieke hint bevat had die de weg toonde naar de geheime schat of zo… En als sommige bloggers het inderdaad als een spel gaan opvatten en DNS-gegevens gaan opvragen om tenminste toch het geheim van de makers te ontsluieren, dan is het weer niet goed, dan zijn die bloggers “belachelijk” volgens Youri. Tsssk tsssk.
@M: yes, een klacht bij de privacy-commissie zou vermoedelijk tot een positief resultaat leiden (lees: een aanklagen van het gebruik van de privé-gegevens).
En nog geen half fleske cola gezien hé. En nochtans beloofd op de radio. Als schadevergoeding voor het emotionele leed, het zou wel mogen! Fuckers.
@lvb: Het was, denk ik, de bedoeling om naar een bepaalde URL te surfen of om naar een telefoonnummer te bellen. Dàt is meespelen. Uitzoeken welk reclamebureau er achter zit is dat niet. Maar dat is dan weer iets, zoals ik al zei, waar blog-onderzoeksjournalisten hun kick van krijgen. Hun moment de gloire.
Echt, ik zou ook bij online flash-wedstrijden de sourcecode kunnen decompilen en dan aan iedereen laten weten hoe ze het systeem kunnen omzeilen. Maar wat is daar dan nog leuk aan?
Trouwens, ergens diep vanbinnen zijn jullie allemaal wel een beetje trots dat jullie er als “bekende bloggers” uitgekozen worden. Geef maar toe 🙂
Zeg Youti, zijn ze misschien niet tot Ieper gekomen om jullie voetpad te taggen?
Lien legt de vinger in de wonde. Waar zijn alle klachten over privacy als er goodies worden opgestuurd?
Ja, ja, er zullen wel argumenten zijn waarom dat nu weer niet zò erg is zeker. 😉
Maar ten gronde: groot gelijk mopperaars. Met privacy sol je niet. What’s next? Een grote “B” op de voordeur?
[…] garagetv. En toen dacht ik ook onmiddellijk aan deze mannen: Het radiofonisch instituut, smetty, michel e.a krijgen tekeningskes voor hun deur geschilderd. En bij ons gooien ze de kadookes binnen. Da's […]