Och, de klaagzangen die ik zou kunnen aanheffen. De grafische details. Het gezaag. De medische condities. De miserie en de gevolgen van vier jaar geleden eens van een trap te vallen en mijn rug te breken.
Er zijn toch wel dagen dat ik bedenk hoe eenvoudiger het zou zijn als ik gewoon zou stoppen met werken. Thuis zou zitten, uitrusten overdag, mijn rug en mijn energie sparen voor iets anders dan nine-to-five.
Het werk is ongelooflijk wijs en ik doe het doodgraag, daar niet van, daar in het geheel niet van. Maar tegenwoordig begint het allemaal een beetje in duigen te vallen, met de gezondheid. Op het werk niet hoor, daar lukt het. ‘t Is als ik thuis ben: dan ben ik altijd kapot.
Zo gelijk die mensen die ziek vallen als ze op vakantie gaan? Wel, dat, iedere avond, ieder weekend, iedere vakantie.
En tegen dat ik er een beetje door kom, is het weer gedaan met de avond / het weekend / de vakantie. Dat steekt zó tegen jong, zo tegen.
System breakdown imminent!
Reacties
8 reacties op “Y’en a marre”
er is literatuur en technieken voor pain management/chronic pains (al heb je er waarschijnlijk al naar gekeken) – misschien valt er daar ergens iets mee te doen ?
veel sterkte in ieder geval.
De pijn is één ding. Het kapot zijn is een andere zaak. Maar alla. Gedaan met zagen.
Is een sabbatical misschien een goed idee?
De Lotto/Win For Life winnen zou helpen. Of een computerprogramma maken dat Microsoft per sé wil kopen of zo. Ah, sweet dreams..
Sterkte met de rug en al.
Part time werken ? Een beetje gas terugnemen zonder dat je opeens ‘cold turkey’ gaat, zou dat niet gaan ? Ik ken je natuurlijk niet, geen idee of dat in je psyche aanvaardbaar is.
In ieder geval, veel sterkte gewenst.
Ik veronderstel dat de House-oplossing, zijnde een lading Vicodin, ook geen zoden aan de dijk zou zetten.
Het is té zot om dit zo te blijven doen. Dit gelijkt op het (weliswaar prille) begin van een massieve burno-out. Gas terugnemen, Michel! Nu!
Luisteren, Michel, luisteren naar dat lijf. Als het lijf “stop” zegt, heeft het een reden.
To be honest: hou ouder ik wordt, hoe minder graag ik luister.