Farniente

De eerste dag van de vakantie, vandaag.

Ik ben wakker geworden rond een uur of vijf. Medische problemen, weetuwel. En dan weer om 5u20, en 5u30, en 5u45, en 6u. Dan ben ik maar in de zetel gaan zitten in plaats van in bed te kruipen. Medicamenten genomen, wakker op 6u10, 6u30, 6u35, 6u45, 7u.

(Ja, ik kan wakker worden en meteen daarna weer in slaap vallen, en ja, ik heb daar deugd van, zelfs als het maar vijf minuten is.)

Wakker om 7u30, en dan heeft het geduurd tot 9u—en tegen dan waren Sandra en de kinderen al weg: de doop morgen van Alice, nieuwste nichtje in de familie, gaan voorbereiden.

Ik ben blijven in bed liggen, met een paar uitzonderingen, tot denk ik halftwee.

En nu ben ik wakker, en ga ik de rest van de dag niets doen, en er mij niet schuldig over voelen.

Ik zou moeten naar de stad gaan inkopen doen, maar ik heb geen zin, en ik kan trouwens niet: gisteren en eergisteren stomgaweg met nieuwe schoenen gaan werken, wat wil zeggen dat ik vandaag met open blaren op mijn voeten zit.

Zozo. Een hele dag niets doen, dus.