Van de relativiteit van tijd en ruimte en tijd

‘t Was een rare week op het werk deze week, en het voelt aan alsof het al gedaan is.

Misschien is het wel omdat er een paar projecten afgelopen zijn, en dat er nieuwe beginnen? Ik houd de volgende weken in alle geval twee dagen per week vrij voor een universiteit, en twee dagen per week voor een bank. En dan nog een halve dag voor nog een klant.

Het voelt alsof de week nog moet beginnen, en het voelt ook alsof ze al een maand bezig is.

Ik denk dat het iets is met mijn bioritmes of zo. En dat het tijd wordt dat het nog eens wat langer vakantie is dan twee dagen.

Het ontinstalleren van dingen op mijn grote computer vordert niet: ik kan maar niet beslissen wat ik zou laten staan en wat niet. Crysis? Laten staan en dan nog eens spelen? Of etteijke gigabytes (lijkt het wel) uitwissen? Bioshock? C&C 3? Elder Scrolls IV? The Witcher?

Allemaal dingen waar ik eigenlijk heel veel tijd zou moeten voor maken, maar dat ik het niet zie gebeuren.

De linuxlaptop daarentegen, die is vandaag helemaal proper geherinstalleerd geraakt: gewoon, zonder pardon, uitgewist en opnieuw. Het was een oude Ubuntu die ondertussen acht punt tien going on nul punt twintig geworden was: een gevolg van wirelessdriverproblemen toen hij nog 8.04 was, en van installatieproblemen van een USB-DVB-ding van Pinnacle.

Vanavond zou ik iets zeggen over wiki’s op de eerste Wikipodium, en vanmorgen dacht ik er nog over om ‘t één en ‘t ander op de linuxlaptop te laten zien. Maar toen bleek hij on the fritz te zijn, en ik had een vergadering te doen en vóór ik daarnaar vertrok, heb ik een download van een verse Ubuntu in gang gezet. Een uurtje later was de vergadering gedaan en de download ook, heb ik Ubuntu op een CD gezet en in de laptop geduwd, laten installeren, next, next, next terwijl ik een rapport aan het nalezen was.

Anderhalf of zo uur later was het rapport nagelezen en Ubuntu geherinstalleerd. Maagdelijk nieuw, en dat het draadloos netwerk nog nooit zo goed gewerkt had.

Verhuisd van de bibliotheek naar de designstudio, iets gaan halen om te eten, en dan begonnen aan de PowerPoint voor vanavond.

Besloten dat het toch maar niet over één individueel ding zou gaan, maar wel over de al-dan-niet-toepasbaarheid, achtig, van MediaWiki in enteprisecontext. Achtig, dus.

Afijn. Wikipodium gekomen en gegaan (organisatie: Wouter ‘oudste archieven van België’ Van daele, Bruno ‘Ubiquitous’ Peeters), met Steven mee naar huis, en dan thuis mij nog wat zitten opwinden over sceptische mensen op een mailinglijst en hoe ze, op een kind-met-het-badwater-manier, eigenlijk vaak niet veel beter zijn dan de kwakzalvers die ze zeggen te bestrijden.

Ik ben zó content dat ik niet naar dat Barcamp ga, trouwens: in eerste instantie mezelf ingeschreven, maar om allerlei redenen—er staat een lange lange lange blogpost ergens in een draftlimbo te wachten op de vergetelheid—mezelf na een tijdje weer uitgeschreven.

Steven zei daarnet nog in de auto iets van tijd en hoe die te spenderen, en ik krijg dat nu niet meer uit mijn hoofd. Zinvol spenderen van tijd. Zinvol bezig zijn, en hoe dat best aan te pakken.

Met een boek links van mij, een televisie rechts van mij, een computer recht vóór mij, en een iPod vol films binnen handbereik is dat een moeilijke vraag.

Met vrouw en kinderen en familie in de buurt wordt dat plots een veel minder moeilijke vraag. Was er iets gepland dit weekend? Zaterdag turnen, scouts, oh kijk: Evelyn en Özge komen zondag spelen.

Tot het einde van de maand geen computer meer, had ik gezegd tegen de kinderen—vorig weekend nét wat teveel drama rond Spore (voor Louis en Jan) en The Sims 2 (voor Zelie)—dus dáár zal er in alle geval geen tijd meer aan gespendeerd worden.

Er zijn twee computers bijgekomen deze week, trouwens: afgeschreven oude desktop-Dells van het Europacollege. Zou ik daar de Kubuntu op laten staan die erop staat? Of zou ik er Windows XP op zetten?

Of, weet ge wat, zou ik een bureaustoel in de keuken zetten zodat ik langer aan tafel kan zitten dan een kwartier of zo, en gezeglschapsspelletjes spelen? Met z’n allen Kolonisten van Catan misschien? Of zouden we iets anders doen?

Het zou toch wel fantastisch zijn als er tachtig uur per dag zouden zijn.

Het lijkt wel vrijdag.

Het lijkt wel de dag voor de kerstvakantie.

Het lijkt alsof het halfzeven is in de Veldstraat op 31 december.

3 reacties op “Van de relativiteit van tijd en ruimte en tijd”

Reacties zijn gesloten.