Het is zondag, en ik besef nu pas dat het morgen en overmorgen ook nog weekend is!!

Wat een ongelooflijk fantastisch nieuws — ik was net tewege te schrijven dat elke weekend eigenlijk drie dagen zou moeten tellen, en blijkt dat dit weekend er vier telt.

Vrijdag ben ik naar de nocturne van Next geweest. Ik ben de mensen heel erg dankbaar dat ze me daar een uitnodiging voor gestuurd hebben, maar ik vrees dat ik me vooral geërgerd heb.

Speeches in potjes-Engels, een Powerpoint die ik nooit zou durven geven, afijn, niet mijn ding.

De beurs zelf is voorzien op veel (heel veel) publiek, wat met een persnocturne voor een paar honderd man een beetje een vreemd beeld geeft:

Voor de rest: veel grote grote stands met spelletjes. Geen spelletjes waar ik zat op te wachten, helaas. Of het zou Wii Music moeten geweest zijn. Dat zag er wel leutig uit (gedemonstreerd door een Kunstenaar denk ik, aan zijn uitzicht te zien, en ik denk dat ik het me wel zal kopen.

Een paar stands van fotomarchangs (Nikon, Canon, Panasonic). Ik werd er half aangeklampt door iemand van Nikon, die me kon bevestigen wat ik al wist: er komt binnenkort geen nieuwe macrolens van Nikon uit.

Kleine fotostands, weinig te zien.

En voor de rest: de twee “gadget”-achtige dingen heeft Luc al uitvoerig besproken. Ik zeg de twee, want ik heb er verder niet veel gezien.

Akkoord, ‘t is misschien mijn schuld om er een soort grote Engadget-Boing Boing Gadgets-achtig iets van te verwachten, maar het was dus een redelijk kouwe kermis. Herinner me dat ik dringend wat meer expectation management moet doen.

Oh ja, er stond één bak met allemaal robotjes erin, onder meer zo’n Pleo:

…maar dat was het dus. Jammer.

Oh, en eerste prijs meest vreemde stand gaat naar Netlog. Ik vermoed dat er de rest van de beurs voor het grote publiek allemaal pitspoezen rondliepen, maar zo was het maar weird:

*
*   *

Na Next zijn we gaan eten: frieten (bij Antoine? in alle geval een frietkraam met twee rijen van ettelijke tientallen meters lang), en dan gaan opeten met een Westmalle Tripel in een café waar ze aanvaardden dat men met frieten van het frietkraam binnen kwam.

En dan naar de kelder van de Belgacom Queen, met R. cocktails drinken en sigaren roken en lange gesprekken voeren waar verder geen mens iets mee te maken heeft.

En dan gaan slapen in Rhode-Saint-Genèse, waar Vlamingen chez soi zijn, en dan wakker worden in een vreemd bed en naar beneden sluipen en met de echtgenote van R. lange gesprekken voeren waar geen mens iets mee te maken heeft en Shanti de poes op haar eerste solo-verkenningen van de buitenwereld bespieden.

En tegen de middag dan naar het station (even interne paniek toen mijn portefeuille verloren leek) en naar huis en aan de hutsepot beginnen.

Sandra had de inkopen gedaan, al wat ik moest doen was kuisen en klaarmaken. Te beginnen met de groenten. Een pastinaak en een paar bieten rapen en grote ajuinen en wortelen en een groene kool en aardappelen:

Er waren geen poten meer en geen spiering, maar wel twee soorten worst en buik en lamsnek en ribbetjes en dingen:

De ajuinen geschild en in stukken in de pot, daar de bieten rapen en het vlees boven:

…en dan de pastinaak en de wortelen:

De aardappelen geschild en gespoeld, en de spruiten idemditto (leve de spoelbak aan onze pompbak, trouwens: die accessoires maken het een ongelooflijk plezier om te koken in onze keuken)

En dan de groene kool in stukjes snijden en bij de rest gooien—tegen dan geeft dat een redelijk grote stapel in de toch al redelijk grote pot die we hebben:

Gelukkig weet ik wat daarmee gedaan: een omgekeerde wok doet wonderen als deksel.

Zo. Straks meer. Nu gaan we met de familie naar de Opera. Zelie treedt op.