Jaar: 2008

Onder lichtelijke druk van Els: mag ik u vriendelijk vragen om naar dit artikel op Gentblogt te gaan, en de instructies te volgen? De firma dankt u van ganser harte!

Armstrong in 1928, met één van mijn favoriete nummers aller tijden, Saint James Infirmary: Bob Dylan in 1983, die één van mijn andere favoriete nummers aller tijden zingt. Blind Willie McTell—de melodie is die van Saint James Informary Blues: Bob Dylan met Johnny Cash in 1969. Ze zingen samen Dylan’s Girl from the North Country: Johnny Cash…

Ik heb een paar boeken van Amazon doorgestuurd gekregen vandaag. Deel vier van Absolute Sandman, een nieuwe Pratchett, wat lesbo-comics, een nieuwe Neil Gaiman, een nieuwe Steven Erikson en een nieuwe Kevin J. Anderson. Genoeg excuus om de televisie te laten voor wat ze is, en me met wat Sigur Rós op de achtergrond en…

Ik heb zo de indruk dat er ergens een bedrijf héél erg veel geld in Google ads gestoken heeft de laatste tijd. Gnn.

Jaja, nu kunnen we erom lachen, maar met wat meer pech was dit de manier waarop de vice-president van de Verenigde Amerikaanse Staten zich zou uitgedrukt hebben: BLITZER: Another question. What are your new ideas on how to take the Republican Party out of this rut that it’s in right now? Give me one or…

Zegt Robin Wauters in een commentaar alhier: Nee ‘t is nog ni zo lang in voegen Oooooh manneken, daar kan ik nu eens zó nijdig van worden! Een volwassen mannemens die van dat ergerlijke taaltje bezigt. Jong volk—het soort dat een jaar of twee geleden Tokio Hotel (Tokio Hotel godbetert! die zijn zo 2006 maat!) goed vond—gebruikt het…

Oh zo jammer, van Pushing Daisies.

‘t Is ermee gedaan. Gedaan, onherroepelijk gedaan. De laatste aflevering van Pushing Daisies was de laatste ooit. Zo spijtig. The pie maker en zijn overleden jeugdliefde, Chi McBride in de rol van zijn leven als breiende pop-up book makende private eye, elke aflevering hopen dat Olive nog eens in zingen uitbarst, de twee vroeger synchroon…

Er is nog 77,5 gigabyte vrij van de 465 gigabyte op mijn C-schijf, en 65,5 van de 465 op mijn D-schijf. Dat is belachelijk weinig, vind ik. Vooral omdat het grootste deel van mijn muziek en foto’s en video’s (high definition is miserie!) op andere schijven staan. Het is denk ik vooral achtergebleven brol van allerlei installaties.…

Okay: gecrashd. Ik heb denk ik al een uur of drie geslapen in de zetel. Great! Morgen uitgeslapen nog eens op de trein slapen en dan naar de klant van maandag. Hoera!