Dit zijn de doelwitten:
Een bende Hamas-klootzakken, met Qassam-raketten. Op de foto hierboven zien het er Qassam 2’s uit. Wikipedia to the rescue:
De brandstof voor de raket is een mengsel van suiker, olie, alcohol en kunstmest. […] Er kan een gewicht van 5-8 kg aan spijkers, metaalscherven of ander materiaal in. […] Het grootste gerapporteerde bereik van een Qassam-raket werd geregistreerd in augustus 2003, met een inslag op zo’n 5 kilometer van de Gazastrook.
Israël zet daar gevechtshelikopters en straaljagers en tanks en watnog tegen in. Met dit als onvermijdelijk gevolg:
De legende van de foto (Mohammed Salem / Reuters) luidt “Palestinian men bury the body of 4-year-old Lama Hamdan at Beit Hanoun cemetery in the northern Gaza Strip [on] December 30, 2008. Lama and her sister were reportedly riding a donkey cart Tuesday near a rocket-launching site that was targeted by Israel.”
Ja, het is erg. Zo ver waren we al. En ja, het is onvermijdelijk dat er eieren zullen gebroken worden als er een omelet gemaakt wordt. Ze moeten niet klagen, die Gazieten: hadden ze maar niet voor een bende schurken als Hamas moeten stemmen.
Ik hoor het ze al zeggen, de apologen: als ze weten dat er ergens lanceerinstallaties staan van Hamas, waarom blijven ze daar in de buurt? “Lama and her sister were reportedly riding a donkey cart Tuesday near a rocket-launching site” — eigen schuld, verdorie!
Tja. Behalve natuurlijk… bekijk die smeerlappen op de eerste foto nog eens.
Gezwind in een olijbomenboomgaard aan het rondhossen met Qassam-raketten die ze bij wijze van spreken in hun achterzak kunnen steken. Of in de koffer van om het even welke auto, in om het even welke keuken of slaapkamer, in een wasmand, een gereedschapskist of een kinderwagen.
Nérgens is veilig, dus, met andere woorden. Als er iets is dat voor mij de uitzichtloosheid en de hopeloosheid duidelijk maakt, is het niét het beeld van dode kinderen, maar wel die eerst twee foto’s.
Vecht dáár eens tegen. Suiker, olie, alcohol en kunstmest, en spijkers en metaalscherven.
[foto’s van op het machtige Big Picture]
Reacties
20 reacties op “Eenvoudig, nochtans”
berichtgeving over de strapatsen van het Israëlisch leger gegen Hamas. Dat al te verregaande engagementen in vredesbewegingen voor mij steeds een irrationeel randje hebben wordt hier opnieuw bevestigd. Ik las al over deze oorlog in De Standaard, The Guaridan, opMichel Vuylsteke, BBC News, The Huffington Post, The New York Times en Boing Boing, en de indruk die bij mij domineert is er allesbehalve één van een bias in het voordeel van Israël. Wat zien we: berichtgeving over de stand van zaken, en
Misschien kunnen de mensen uit Gaza die in vrede willen leven en die welvan hun kinderen houden die hamas-kl**tzaken zelf aanwijzen, uitwijzen of verhinderen… zodat het niet zover moest komen.
Maar Walter, als je levensomstandigheden zó wanhopig slecht en uitzichtloos zijn, en Hamas zo slim is om te zorgen voor een vangnet en sociale cohesie, compleet met onderwijs en sociale zekerheid, dan is de oplossing wel wat gecompliceerder dan de schutters aan te wijzen.
Allemaal waar.
Nog gevaarlijker is het de hand te leggen op (1) elementaire nucleaire technologie ( die de dood van deie ene Rus veroorzaakte) of (2) ” gewoon ” biologische wapens ‘ metro van Tokio, weleer.
Wat buitenlandse politiek van Obama betreft ben ik sceptisch. Goed dat die iets gaat doen aan het lot van arme amerikanen.
Maar wat betekent hij voor ons, EU, die dichter bij de wereldvuurhaarden leven? Ik weet het niet. Criteria ter beoordeling zijn:
– Wat met de gigantische US troepensterkte in US kazernes in Centraal Azië? Wat?
– Wat met het eigenlijke Midden Oosten?
– Wat met Irak?
– Wat met Iran?
– Wat met Afghanistan ( finish the job over there? A foly.)
– Wat met Afrika?
Als hij iets doet zal het wellicht voor zijn tweede termijn zijn.
Vergeet niet dat J F Kennedy, nog zo’n US ” success” , ie a preacher man die meer onheil dan heil heeft aangericht, drie jaar na zijn start al diep vastzat in het Vietnames moeras.
Wat ho, zijn de schellen aan het afvallen?
De gisteren nog democratisch verkozenen zijn nu klootzakken en smeerlappen.
Och toe, Zipochonder, zijt gij nu achterlijk of doet ge gewoon alsof?
Democratisch verkozen worden is tot nader order niet een garantie om geen klootzak te zijn.
“Democratisch verkozen worden is tot nader order niet een garantie om geen klootzak te zijn.”
Dat is het niet, maar de vraag blijft waarom je het gisteren nodig vond om te vermelden dat de klootzakken en smeerlappen democratisch verkozen waren.
Wat wou je nu zeggen met “Never mind dat het om een democratisch verkozen regering gaat.”?
Dat als terroristen ook het vuilnis ophalen, dat we die vuilniswagens niet mogen opblazen en er maar op moeten vertrouwen dat ze die dingen niet gebruiken om in het geniep raketten te vervoeren?
Ik vermeldde het gisteren omdat het van belang was. Het is niet omdat men het niet eens is met een regime, dat men zich het recht mag toeëigenen om iedereen die werkt in het staatsapparaat omver te bombarderen, van de president tot de kuisvrouw van het ministerie van landbouw.
En vuilniswagens? Zo’n Qassam-1 is 70 cm lang: zegt gij hier nu dat alles wat langer is dan 70 cm “fair game” is?
‘t Is om misselijk te worden, zoveel cynische achterlijkheid.
Kom, kom, zo erg kan het toch allemaal niet zijn, Michel? Anders zou een serieuze omroep als de VRT in zijn late nieuws van vandaag toch niet het nieuws uit Gaza laten voorafgaan door een minutenlange reportage over het weer (hoogtepunt: vader bouwt iglo met zijn kinderen)?
Het is niet helemaal gelijklopend, maar er is qua aard van de gevechten toch enige gelijkenis met bijvoorbeeld Vietnam (hit-and-run-terroristen tegen een georganiseerd staatsleger).
Een dergelijke oorlog kan door die staat (in dit geval Israel) alleen gewonnen worden op niet-militair vlak : de steun voor de terroristen in de bevolking wegnemen. Ofwel door de hele bevolking waar de terroristen zich op steunen uit te moorden natuurlijk.
[verwijderd]
Oh kijk, ik zie koeien en een sloot!
Zo, Boeykens. Mijn dochter is buiten levensgevaar, dus het is weer tijd om over te stappen van de dreigmails naar de openbare commentaren op mijn weblog of zo?
Ik heb het al gezegd, en ik herhaal het: uw commentaren zijn hier niet welkom, uw reclame voor uw clubje sympathisanten van veroordeelde kinderverkrachters evenmin. “Werkgroep Morkhoven”: overgestapt van de aankoop van kinderporno (“het was maar om de slechte mensen te vangen meneer de juge, écht waar, écht écht waar”) naar het stalken van mensen op uw netwerk van Skynetblogs, ge moogt er fier op zijn.
[verwijderd]
Vrije meningsuiting, Boeykens, wil zeggen dat gij met de hulp van uw netwerk van Skynetblogs vrij blijft om onschuldige mensen te proberen zwart maken, en dat zolang ge de wet niet overtreedt — ge zijt er niet ver van, trouwens — niemand u een strobreed in de weg legt.
Vrijheid van meningsuiting wil niet zeggen dat ik verplicht ben om uw degoutante reclame voor uw vriend Marcel Vervloesem, de veroordeelde kinderverkrachter, of uw schimmige Werkgroep Morkhoven op *mijn* website te laten staan.
En censuur? Dat is nog iets helemaal anders.
En ook: voor elke reactie op mijn weblog nog een e-mail sturen ook met niets ter zake doende gecopy-pastede tekst of zo? Zielig personage.
[verwijderd]
Uw opinie interesseert me geen moer, Boeykens.
[verwijderd]
Elf uur ‘s avonds, en Jan Boeykens zet zijn pogingen tot internetstalken voort. Geeuw.
Ik vraag me af of dat liefhebberij is, of dat de Werkgroep Morkhoven daarvoor betaalt, om de mensen te blijven lastig vallen. Als het nu nog Boeykens alleen zou zijn, maar de ene na de andere per mail ook nog eens, telkens met dezelfde “talking points”… jongens toch.
[…] Eenvoudig, nochtans | Michel Vuijlsteke’s weblog […]