Ik heb jetlag. Nee serieus, echt waar.

Tijdens de kerstvakantie heb ik twee weken aan een stuk gepanikeerd. Dat vertaalde zich in: wakker blijven zo lang ik kon, naar televisie kijken, boek lezen, internet lezen, alles doen om niet in slaap te vallen. En dat als ik dan in slaap viel, het meteen als een blok was.

In de praktijk: elke dag een paar uur slapen in de namiddag, en de rest van de dag en nacht wakker liggen.

Maandag ben ik om één uur ’s morgens wakker geworden na dertien uur of zo slaap, en dan om 21u gaan slapen en om 6u wakker. Dinsdag om 20u gaan slapen en om 6u wakker. Woensdag om 22u gaan slapen en om 6u wakker.

En nu is het 21u15 en ben ik dood- en doodmoe. Ik denk dat ik in mijn nest kruip. Al zou ik doodgraag Masterchef zien.