Oh, ik heb vandaag nog eens les mogen geven.

Normaal gezien zou ik zo’n opleiding, zelfs al is het een dry run om te testen, een paar keer op voorhand helemaal gegeven willen hebben aan mezelf, dat ik wat kan zien van ritme en detail en volgorde en opbouw en zo.

Ik ben er wegens omstandigheden van tijdsgebrek niet meer toe gekomen, maar bon, ‘t is zonder ook gelukt.

Er was niet echt veel tijd om in de diepte te gaan, en er was ook niet echt veel tijd om oefeningen te doen. Dat eerste, da’s niet zo erg, daar bestaat documentatie voor. Dat twee, da’s eigenlijk ook niet zo erg: vandaag was een dry run, en we gaan vanalles bijstellen en aanpassen tegen dat het voortecht is.

…maar ik heb het dus elke keer als ik zoiets doe hé: hoe ongelooflijk geestig om doen is dat wel niet!

En zelfs als het niet voorbereid is en zonder cursus: een paar weken geleden heb ik in ongeveer hetzelfde kader van de opleiding van gisteren een totaal geïmproviseerde halve dag stoomcursus Visio-stencils-maken aan colega’s gegeven.

Daar was geen iota van voorbereid, en het was wel spannend, want om er dan een soort opbouw in te krijgen dat ik geen vitale dingen vergeet en om de mensen niet mogelijk in de war te brengen door bijvoorbeeld iets te proberen dat dan niet blijkt te lukken: dat is niet altijd even evident.

Maar dat was ook wel gelukt, en ook daar: zo wijs!

Of, nog het allerbeste van al, ik denk dat het begin deze of eind vorige week was: een klein maar vitaal onderdeel van Visio dat iemand niet helemaal begreep. Het onderscheid tussen PinX/PinY en LocPinX/LocPinY in de shapesheet.

Dat is één van die dingen die je écht wel moet snappen om stencils te maken. Het is absoluut niet moeilijk, maar je moet het wel écht snappen.

Als ik dat dan op een minimum van tijd, met een schetsje of drie, vier, zó uitgelegd krijg dat het licht plots aan gaat in de ogen van de persoon aan wie ik het uitleg, en dat die iets doet van ah maar nú snap ik het! – dan is mijn dag, wat zeg ik, mijn week goed.

(Cynische mensen komen nu af met horrorverhalen over afstompend jaar na jaar dezelfde zielloze drets aan een veestapel ongemotiveerde tegenwerkend functionele analfabeten proberen diets maken.)

(Ik blijf daarbij denken dat het vooral is wat je er zelf van maakt.)

(Niet dat ik het ooit écht zal weten, want ik mag alleen les geven als het per uur betaald wordt, of als het pakweg een gastcollege aan een universiteit is, want ik heb helemaal geen diploma om les te mogen geven.)

(Never mind dat ik het wát graag zou doen.)