Nog zo één van die dingen waar ik lastig van kan lopen:

toch knap gezien, hopelijk niet ge-fotoshopt. [hier, beeld was een analoge foto die van geen kanten door Photoshop gegaan was]

Excellente photoshop, ‘t zag er deze morgen in ‘t echt minder belovend uit. [hier, foto was zonder bewerking online gezet]

Er valt met Photoshop veel schoons aan te vangen, maar ge kunt er ook serieus den dekor mee ingaan… [hier, over een foto van een meneer die in het echt blauw geverfd was en verder niet bewerkt in Photoshop]

mooi staaltje van photoshop… ;o)
lol [nog naast dat ik een fucking geraaktheid krijg van mensen die “lol” achter hun woorden zetten: hier, over een foto die alleen wat verscherpt was]

Mooi effect, maar daar moet zeker aan gefoefeld zijn, want ik herken absoluut niet waar die ergens vandaan getrokken werd. [hier, over een foto die gewoon met een goeie telelens gemaakt werd]

 Vergelijk deze twee foto’s (behalve dat de eerste een scan van een afdruk met bruine inkt is en de tweede een scan van het negatief):

De legende van de eerste foto in het boek waarin hij verscheen:

Little Plume with his son Yellow Kidney occupies the position of honor, the space at the rear opposite the entrance. The picture is full of suggestion of the various Indian activities. In a prominent place lie the ever-present pipe and its accessories on the tobacco cutting-board. From the lodge-poles hang the buffalo-skin shield, the long medicine-bundle, an eagle-wing fan, and deerskin articles for accoutering the horse. The upper end of the rope is attached to the intersection of the lodge-poles, and in stormy weather the lower end is made fast to a stake near the centre of the floor space.

Edward S. Curtis, de fotograaf, had een duidelijk doel met zijn foto’s: hij wou de Amerikaanse Indiaan als Nobele Wilde tonen, als een soort uitstervend ras, onaangeraakt door de moderne wereld.

Veel van zijn foto’s waren grotendeels fictie. In scene gezet, met echte indianen, maar dan wel met de kledij van hun ouders of grootouders, een samenraapsel van rekwisieten, belicht en gearrangeerd.

De foto hierboven heet “In a Piegan Lodge”, maar: geen idee of Little Plume en Yellow Kidney hun eigen kleren aan hebben, geen idee of ze echt in een echte Blackfoot lodge zitten. En, daar nog eens bovenop: de foto is negentiende-eeuws-gephotoshopt. Kijk links van Little Plume op de grond: op het negatief staat daar een klokje, op de afdruk is dat klokje (een beetje knullig) weggekrast.

Dat is dus pure geschiedvervalsing (bovenop alle buitenfotografische in scenezetting natuurlijk). Wel interessant als historisch verhaal, maar: awoert, Photoshop.

Een ander voorbeeld:

Dorothea Lange’s beroemde “migrant mother”-foto (“Destitute pea pickers in California. Mother of seven children. Age thirty-two. Nipomo, California” zei de oorspronkelijke legende, al ging het niet om een erwtenplukster maar wel een landbouwster op de vlucht voor de Dust Bowl).

Ook gephotoshopt, deze foto. De ongeretoucheerde versie ter staving:

Iemand die het verschil ziet?

Juist: in de beroemde versie is er een duim weggeretoucheerd, onderaan rechts op het stukje paal in de voorgrond. Opnieuw, met Photoshop in het achterhoofd, een redelijk knullige retouche.

We verliezen niets als die duim weg is. Die duim had daar niets verloren, en zonder duim is het een betere foto.

Leve Photoshop!

“Photoshoppen” is van alle tijden. Niet alleen in de zin van contrast en belichting en helderheid aanpassen in de donkere kamer, maar ook in de zin van cadrage, selectief verdonkeren of verlichten, en zoals in de twee voorbeelden hierboven: retouches.

De eerste stap is het onderwerp, de tweede stap het fototoestel, de derde stap de donkere kamer of Photoshop, de vierde stap de uiteindelijke reproductie.

Altijd al zo geweest, zal altijd zo zijn.

En al wie staat op de puurheid van het één keer genomen beeld dat onverwerkt van buitenwereld door lens opnieuw naar buitenwereld gaat, is een pedante lastigaard.

Met op kop die idioten die hun foto zwaar bewerken in Photoshop en er dan een kader-als-was-het-ingescand-van-een-negatief-zoals-in-De Morgen-vroeger rond plakken.