Hatelijk. Ik had mijn hoofd al weken nergens meer bij en ik verloor vanalles: sinds begin deze maand ben ik een fototas met een fototoestel erin kwijt.

Niet verloren, maar mislegd. Honderdvijftig procent zeker niet op de trein of zo laten liggen, maar voor de rest: ik weet het niet. Misschien nog ergens op mijn werk, misschien (niet zeer waarschijnlijk) ergens in huis, misschien (heel, heel erg misschien) in een restaurant laten liggen dat gesloten is tot één augustus.

Ik ben benieuwd wanneer en waar het zal uitkomen.

En ik hoop dat de zaken nu wat beter gaan beginnen gaan. Trrr.