Ik doe er minder en minder mee, met mijn GSM. Vroeger nam ik veel foto’s, nu niet meer. Vroeger zat ik ermee op het internet, nu zit ik niet zoveel meer op het internet. Vroeger deed ik er veel GPS mee, maar in Brussel zuigt de coverage redelijk stenen kloten, wat de GPS er minder dan nuttig maakt.

En ik bel er ook praktisch niet mee, en ik word er ook praktisch niet mee opgebeld.

Nee, geen GSM-mens, ik.

Om de zoveel tijd keer ik nog eens mijn geheugenkaartje om, om de foto’s ervan te halen. Da’s altijd een beetje ontdekkingsreis. Kijk:

Saint Josse ten Noode

Saint-Josse-ten-Noose, waar taggers dermate thuis zijn dat ze zelfs de politiewagens onder handen nemen. Al moest het bij het laatste woord blijkbaar wel een beetje rapper gaan.

Dit is net als ik de metro uitstap: rechts is het stadhuis van Sint-Joost, daar een beetje voorbij is de meest winderige straat denk ik van heel die kant van Brussel, aan de voet van de Astro-toren waar een stuk van Fortis in zit.

Foto heeft wel wat hebben, vind ik trouwens.

NIET VERANTWOORDELIJK!

Dat was een loods, die keer dat ik in Zaventem-dorp verloren gelopen was. Ik moest naar een klant een expert review doen (misschien wel mijn favoriet soort werk: een product of dienst of ding gebruiken, een protocol aflopen, er een idee over vormen, en dan dat idee met een aantal andere mensen bespreken), en na afloop moest ik terug naar Brussel-centrum.

Door het park, rechtdoor, en dan kan het niet mislopen, waren de instructies. Ik was dus te laat of te vroeg afgeslaan, of teveel naar links of naar rechts, waardoor ik plots aan de andere kant van de spoorweg zat en ik in de verste verte geen treinstation zag. En dat ik dan maar een gok heb gedaan: naar links gaan en de sporen volgen. Ik heb het station gevonden na een paar kilometer, schat ik. Als ik rechts had gekozen, was ik wellicht nog altijd langs de sporen aan het lopen.

Tweedehands

Te koop, tweedehands liefdesknotsen. In een vitrine ergens tussen de Grensstraat en het Noordstation. Een mens stelt zich soms vragen.

Het zicht over de Botanique

…en ‘t is al een paar dagen dat ik tegen mezelf zeg dat ik dringend nog eens met mijn echt fototoestel op stap moet trekken: het licht rond 17u15 rond deze periode van het jaar is prachtig.

Op een GSM geeft het niet zoveel, maar met een echt fototoestel zou het de moeite waard moeten zijn.



Reacties

2 reacties op “Ik en mijn GSM”

  1. Ik zeg dat ook altijd dat de schemerdonker in deze periode veel mooier is dan in de zomer 🙂

  2. Het is precies of elk van die foto’s een hele roman vertelt, of heb ik teveel fantasie ?