Ik ging een gefundeerde mening geven over iets.
En het was al helemaal opgebouwd in mijn hoofd, met een grapje ter inleiding, en dan wat argumenten pro, en dan een advokaat van de duivel, en dan een weerlegging daarvan, en dan een samenvatting en een oproep tot actie.
Serieus waar. En het was, denk ik, iets over iets belangrijks. Of toch minstens iets waar ik van wakker lag. Of lig. Of zal liggen. Of zou kunnen liggen. Of zo.
En er zouden veel mensen het eens zijn met mij en veel mensen het oneens, maar ik zou toch gelijk hebben. Of ik zou tenminste vinden dat ik gelijk had. Denken dat ik gelijk had. Willen dat ik gelijk had. Hopen dat ik gelijk had.
En dan zouden er andere mensen ook hun opinie geven. En dan zou er op een volwassen manier gediscussieerd worden, en dan zou er een consensus bereikt worden, en dan zou er een actieplan met realistische doelen komen, en zouden er mensen gemobiliseerd worden en zouden er dingen veranderen.
Dénk ik.
Want ik weet niet meer waar ik het over wou hebben.
Ouder worden jong, ‘t is niet altijd plezier en spel.
Reacties
5 reacties op “Draad kwijt”
Met slechts 26 lentes achter de boeg merk ik dat ik ’s nachts heel wat dingen bedenk en tegen ’s ochtends al vergeten ben … sinds kort slaap ik met een klein noteblockje en een balpen naast me en het lijkt te werken (als ik zin heb om het op te schrijven tenminste). Een mailtje naar mezelf sturen helpt ook 🙂
Ik ging zoals gewoonlijk mijn antwoord beginnen met een domme opmerking en dan mogelijkerwijs ook een serieuze reactie op uw post schrijven. Denk ik. Als het onderwerp mij werkelijk iets gezegd had. Maar mogelijkerwijs had ik gewoon een stomme opmerking gegeven, die dan door iedereen veilig genegeerd kon worden, terwijl ik mijzelf bevestigd zou voelen omdat ik zoiets op een veelgelezen weblog durf te zeggen.
Hoe doe je dat ook alweer, commentaar versturen?
Niet slecht een mening te hebben.
EEn uitgesproken mening, dat verschuift met de tijd.
Bijv Europese context : een mening hebben over iemand uit een klein land.
De UK media over de komende EU president. Michel over iemand uit Letland.
Grote landen hebben geen mening over kleinere. Een duitser, fransman denkt nooit echt na over landen uit de Benelux. Weet de brave nooit iets meer over dan algemeenheden.
Doe zelf de oefening.
Schrijf niet meer dan één A4 bijeen over de ( nabije) Luxemburgse politiek van de afgelopen 10 jaar.
Tja, dat gaat over Juncker, Fayot, Goebbels, Krecke. En anderen.
Hoever kom je? Als zelfverklaard grote belg?
En by the way in de jaren 90 was er in LUX een vrouw , min Soc Zaken, die onder het Lux EU voorzitterschap erin geslaagd is zo goed als alles naar haar hand te zeten. Ga na.
ge moet dan maar zo een oproldink lassen gelijk Harry en Lillianneke hé
Deze vind ik schitterend ;o)