Rug

Hohoho. Vanavond te voet van het Corporate Village naar het station van Zaventem-dorp gestapt. En dan in Brussel-Noord op een nog sneller tempo naar de trein gegaan. En dan in Gent-Sint-Pieters zowaar een paar tiental meter moeten half-lopen-half-wandelen-half hinken (meer dan dat zit er helaas niet meer in, ha).

Gevolg: haal boven dat vuilblik. Het is gedaan voor de rest van de week, dat weet ik nu al.

Hey, en weet ge wat? In het grotere beeld van de wereld en wat er rond mij gebeurt is het peanuts, maar het wordt alsmaar erger, en het wordt alsmaar vervelender, en is voor de rest van mijn leven, en de écht vervelende zaken, daar spreek  dan zelfs nog ik met niemand over behalve met mijn dokter.

Morgen, denk ik, ga ik terug naar zo-weinig-mogelijk-te-voet-doen-modus.