Schoolagendanotities schrijven, het is een vak apart. Op een paar regels maximum effect.
Ik wist tot vandaag niet dat mijn vader er met de regelmaat van de klok ook had, van die opmerkingen:
“Uw zoon veroorlooft zich meer dan onbetamelijke opmerkingen te maken tijdens de les. Hij zal hiervoor 2 uren arrest hebben op nader te bepalen datum.”
De opmerkingen klonken ook zo enorm bekend in de oren, over de houding en het gedrag en het doen en het laten.
Ondertussen weet ik hoe erg het moet geweest zijn voor hem, om dergelijke notities in mijn schoolagenda te moeten zien. Die machteloosheid, zo moeten zien dat de genen alsnog boven komen drijven. Ondanks alle pogingen om het te vermijden.
Reacties
4 reacties op “Het zat in de familie, blijkbaar”
Het enige erge wat ik hier zie is een beetje jeugdige levendigheid die wordt platgeslagen door het schoolsysteem.
🙂 De paradox van het ouderschap, boos en trots tegelijk.
Ik heb een schriftje waarin ik en mijn vader notities maakten bij de vrije cursus muziekgeschiedenis op de muziekschool. Ik was 13 ,hij 43. Nu zijn we … 43 jaar ouder. Ik was de jongste cursist, hij de oudste. We hadden toen een afspraak : ik zou de oude muziek, de renaissance, en de barok én de twingtigste eeuw tot en met volgen, hij eind 18de en de hele 19e eeuw. Voor het examen schreven we van mekaar af, elk voor zijn gedeelte.
Mooi schriftje, we stonden daar beide gelijk.
Soms moet ik op zo’n moment erg moeite doen om de ‘trots’ die dan telkens toch weer opflakkert te onderdrukken. Voor de moeder ook.