Achtergrondverhaal: ik vond het in 2003 fijn dat Cemal Cavdarli en Fatma Pehlivan op de vensters hingen in de buurt.
Cemal Cavdarli, daar supporterde ik in 2003 voor, zonder andere reden dan dat ik het fijn vond dat een imam Daens als grote voorbeeld ziet. Hij raakte verkozen, maar dat was het dat zowat. Ik las in de gazet dat hij “een onwaarschijnlijke parlementaire lijzigheid aan de dag” legde, en hij raakte niet herkozen toen hij van kamer- naar senaatslijst verkast werd in 2007.
Pehlivan, daarvan schrijft De Morgen dan weer dat ze tussen “beschamend slecht” en “niet voor herhaling vatbaar” scoorde in het parlement: “gemeenschapssenator sinds een jaar maar maakt in die periode totaal geen indruk na op haar collega’s. Niemand die zich maar ook één wapenfeit van Pehlivan kan herinneren”.
*
* *
Het is al een tijd – langer dan sinds we weten dat er binnenkort verkiezingen zullen zijn – dat ik mij zeer regelmatig afvraag wat er in ‘s hemelsnaam met de sp.a aan de hand is.
De CD&V, die heeft in mijn ogen een duidelijk verhaal: “het is onze schuld niet, wij hebben ons best gedaan, maar het heeft niet mogen zijn want de Walen wilden niet mee.” Ik geloof ze voor geen meter, ik schuif de schuld grotendeels in hun schoenen, met hun vijf minuten politieke moed en hun “wie gelooft die mensen nog?”-zooi. Maar het is wel een duidelijk verhaal.
Open VLD heeft ook een duidelijk verhaal: “wij hebben ons best gedaan, wij zijn tenminste duidelijk geweest met een deadline, en wij hebben ons, in tegenstelling tot de tsjeven, wél aan onze beloften gehouden.” Ik vind dat van een stuitend cynisme getuigen, zo speculeren op het kortetermijngeheugen van de mensen en zo spelen met het land als lubriceermiddel voor een interne wisseling van de wacht, maar: het is wel duidelijk.
Het Vlaams Blok, ha, weet van geen hout pijlen maken en krijgt, hoop ik, voor het eerst in zijn bestaan een échte pandoering. Het zal ze leren, onduidelijk zijn: Vlaams Blok is de partij bij uitstek die het moet hebben van géén nuance, géén twijfel, alleman aan één zeel trekken. En laat nu net dat eventjes mis gegaan zijn. Ik hoop dat ik op 14 juni kan zeggen dat ze neergebracht zijn door rauwe ambitie en paniekvoetbal, ha, ha, ha.
De N-VA, die is het duidelijkst van al: “ziet ge wel, wij hebben het altijd al gezegd, en wij zijn er tenmiste meteen mee opgehouden als we zagen dat het niet zou lukken. Maak ons incontournable en wij zorgen ervoor dat er een degelijke oplossing komt. Rationeel en het best voor iedereen in het land: wij zijn geen fascisten, wij zijn geen dromers, wij zijn realisten.” (Ik blijf mezelf voorhouden dat het een partij is waar het niet allemaal Bart De Wevers en Peter Dedeckers zijn, maar ik moet toegeven dat ik het moeilijker en moeilijker vind om gaten in N-VA-discours te slaan.)
Sp.a, euh, tja. Ik weet het niet. Wat was de slogan of de leidende gedachte voor de verkiezingen alweer? Iets met pensioenen, stond me bij? Zei Gennez dat niet onlangs, dat ze de pensioenleeftijd wil laten waar ze is, en dat de pensioenen naar oven moesten ook? Ik hoop maar dat dat kan – ik weet het niet, ik heb geen wiskunde gestudeerd, maar ik hoop van ganser harte dat daarover nagedacht is en dat het geen vijf minuten-statement is. En verder: ik lees dat ze zeggen dat ze “hun verantwoordelijkheid gaan nemen”. Geen idee wat daarmee bedoeld wordt. Het is niét duidelijk.
Lijst Dedecker, daar houd ik zelfs geen rekening meer mee. Als ik Oost-Vlaanderen bekijk: lijsttrekker Rudi De Kerpel, alle respect ervoor, maar ben ik een slechte mens als mijn eerste gedacht was: die hebben ze daar gezet omdat mensen hem gaan verwarren met Freddy De Kerpel? En eveneens alle sympathie voor Isabelle De Clercq, die al jaren goed(e) werk(en) doet, maar uit de CD&V stappen en naar Lijst Dedecker overgaan? CD&V is dacht ik zowat de antipode van waar LDD voor staat. Alleen iemand van sp.a die zou overst…
Oh hang on.
Vandaag las ik op een communiefeest dat Cemal Cavdarli naar Lijst Dedecker overloopt. Omdat hij het niet eens is met “de gang van zaken in de Oost-Vlaamse sp.a”. Omdat hij vindt dat andere allochtonen meer kansen krijgen, lees ik niet eens tussen de regels door.
En ik zit er nu al een hele tijd mee: dat iemand anno 2010 naar Lijst Dedecker overloopt, zegt dat nu evenveel over Lijst Dedecker als over de persoon die overloopt maar ook over de partij waarvan die persoon overloopt?
Reacties
14 reacties op “Teleurgesteld”
Wat de NVA betreft heb ik hetzelfde probleem. Ik geraak er ook moeilijker en moeilijker rond… Maar net dat maakt me zo bang. Ik veracht de gedachte dat ik een partij die, ondanks nu wel heel goed verdoken, de “klassieke waarden in onzer maatschappij” wil verstevigen tot mijn keuze zou maken.
Waar ben ik mee bezig…
(of zoals mijn stiefvader zaliger sprak : ” ‘T zijn al VMO’ers” !)
21 jaar wegens gebrek aan beter altijd trouw Agalev gestemd, behalve die ene 1 keer dat het PVV geworden is (of was het toen al VLD?).
Deze keer zal het De Wever worden. En dan maar hopen dat uitsluitend hij strak de koers van zijn eenmans-partij blijven bepalen.
Het zijn onder andere zijn opinie stukjes in De Standaard die het hem doen…
De Wever blijft een separatist. En ik ben één van die ouwerwetse mensen die denkt dat separatisme geen oplossingen biedt voor de echte problemen.
De splitsing van B-H-V kan me echt niet boeien, het blijft voor een buitenstaander onbegrijpbare folklore in de rand. Veel belangrijker (en erger) is het dat die onnozelaars, verblind door hun zwartgele retoriek, het de afgelopen jaren niet nodig vonden om hoofdzaak van bijzaak te scheiden, en op zijn minst er voor te zorgen dat de kieswetgeving terug in lijn met de grondwet wordt gebracht. Dat kan heus zonder splitsing.
Absouut niet accoord wat betreft de NVA: de NVA is de peetvader van de huidige confrontatiekoers. We hebben gezien tot wat die heeft geleid. Dat uigerekend de NVA nu voor oplossingen zou zorgen, geloof ik dus voor geen meter. Hun discours van realisten en zo getuigt evenzeer van een stuitend cynisme.
Het wordt zoals altijd SP.a, al is het met wel zeer minimaal enthousiasme. Ik vind dat pensioenen-verhaal ook een beetje een zwaktebod, maar toch belangrijker dan BHV. En De Wever mag zeggen wat hij wil: van separatisten en Vlaams-nationale dinges valt weinig goeds te verwachten.
Mijn grote probleem met NVA is dat ze geen duidelijke alternatieven aanreiken. Ze willen splitsen, maar waarom zou het dan beter zijn? Er bestaan ook in Vlaanderen regionale verschillen, tussen de manier waarop werkzoekenden begeleid worden, de prijzen die ziekenhuizen hanteren, de snelheid waarmee bouwvergunningen voor bedrijventerreinen worden uitgereikt… Nu wordt enkel gefocust op de verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië, maar dat betekent niet dat er binnen Vlaanderen geen verschillen zijn. En hoe gaan ze daar mee omgaan? Waarom geven ze de voorkeur aan die of die optie? Bij sp.a geloof ik dat sommigen zich wel voor het belang van iedereen inzetten, een splitsing of herverdeling van de bevoegdheden met een duidelijke visie op het waarom. Splitsing/staatshervorming als middel, niet als doel.
Als ik zie wat er momenteel door de NVA op Vlaams vlak wordt gerealiseerd, dan huiver ik voor een monsterscore van de partij. De besparingen die de overheid worden opgelegd zijn niet mis, wat ik ook niet verwacht wordt gezien de noden waarvoor we staan. Maar er ontbreekt een visie in het doorvoeren van die besparingen, elke minister moet binnen zijn beleidsdomein op zoek. En ondanks die besparingen worden ook extra middelen gevonden, maar ook hier ontsnapt de keuze mij. Er gaan meer middelen naar de herdenking van de eerste wereldoorlog dan naar de bouw van scholen, terwijl de nood hier toch duidelijk aangetoond is. De argumentatie is dat de herdenking goed is voor het toerisme, en dus de tewerkstelling. Je zou ook kunnen denken dat de bouw van scholen er voor zorgt dat we investeren in ons menselijk kapitaal, uiteindelijk de enige grondstof waar we in Vlaanderen over beschikken. Het eerste is een kortetermijnvisie, het tweede langetermijn. De begroting werd voorgelegd met de boodschap dat er nog blokkeringen waren, maw de begroting is niet volledig,elke minister moet op zoek naar manieren om extra te besparen zonder dat het parlement hier inzicht in krijgt. Binnen werk betekent dit een lineaire besparing op alle maatregelen, terwijl het nuttiger zou zijn om zoals Schauvliege op Cultuur doet een keuze te maken. Schauvliege heeft hierover duidelijk gecommuniceerd, ze heeft gekozen voor de tewerkstelling binnen de sector. Ik ben zeker geen fan van Schauvliege maar ze pakt het wel degelijk aan.
Bovendien heb ik de indruk dat men binnen NVA vasthoudt aan het grote gelijk, een staatshervorming vraagt een gesprek, een dialoog waarbij je ook op zoek gaat naar winsituaties voor de andere partij aan de tafel en dan kun je niet zomaar wat stellingen uit je mouw schudden. Het is spijtig genoeg mijn ervaring dat men bij de nva geen gesprek voert, maar eisen stelt waardoor men de reactie van de tegenpartij op voorhand kon voorspellen. Of nog erger, dat men gewoon het gesprek vermijdt, waardoor men dossiers op Vlaams niveau blokkeert en onvoldoende binnen de eigen bevoegdheden initiatieven kan nemen.
Elke dag bid ik dat platgeslagen Vlamingen zoals jullie nu eens voor een keer van onder dat authoriteitscomplex durven kruipen.
Een democratie die er zelf niet meer in slaagt van wettelijke verkiezingen te organiseren. Al jaren moeten we naar dit geknoei kijken en nog steeds zijn jullie bereid het Wetstraat-establishment te valideren met jullie stem.
Verkiezingen zijn uitgevonden om te vermijden dat we de Bastille moeten bestormen om de regerende klasse op te knopen.Maar jullie durven nog niet eens het verkeerde bolletje inkleuren, want o la la stel je voor dat de hemel instort?
Wat je ook doet, er zullen coalities gesmeed worden, compromissen gemaakt en toegevingen gedaan. Het is dus onvermijdelijk én zelfs nodig dat de favoriete partij een zekere teleurstelling veroorzaakt. Geen enkele politicus kan ooit zijn hele programma waarmaken.
Het is ondertussen duidelijk dat er eerst een robbertje onderhandelen moet komen tussen noord en zuid. En natuurlijk is de economie eigenlijk veel belangrijker, maar we kunnen gewoonweg niets doen voor België opnieuw “werkt”. Dus heeft de beste partij een duidelijke visie over het communautaire en de economie.
Maar ik garandeer u dat er geen enkele messias zal opstaan die het allemaal snel eventjes oplost en waar we altijd met een gerust hart op kunnen stemmen.
@Flippend Rund: goeien bal!
Ik wou op Sp.a stemmen, maar nu ik ontdek wat voor schandalige personen ze op de lijst plaatsen (Ja, ik vind het een schande dat iemand met dubbele nationaliteit én die amper nederlands kan (terwijl hij hier wel al +30jaar woont)), gaat het OpenVLD worden.
Had graag sp.a gestemd, maar dit is echt een schande. Reactie van sp.a hierop: “hij zit nu wel bij LDD”.
CD&V heeft zeker boter op het hoofd met hun hysterische beloftes in 2007, maar vergeet niet dat ze toen in kartel zaten met NVA. Het was dus door de druk van de ultra-Vlaamsgezinden dat ze die uitspraken à la ‘vijf minuten politieke moed’ deden. NVA draagt dus zeker evenveel, als het niet meer is, verantwoordelijkheid voor de huidige toestand.
Die stokers dan nu als ‘redelijke mensen’ beschouwen komt mij nogal naïef voor.
Ze willen meer Vlaanderen, maar dé vraag voor mij is: wélk Vlaanderen? Een progressief, verdraagzaam, sociaal Vlaanderen waarin de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen? Of een conservatief Vlaanderen met weinig mededogen voor de zwakkeren en met enkel aandacht voor de ‘harde sectoren’, de economie en welvaart uitsluitend in financiële termen? Als ik Bart De Wever hoor, vrees ik voor het laatste.
En al wordt het nu zowat doodgezwegen, dé grootste uitdaging is nog altijd de klimaatcrisis. Dat mondiaal probleem is de allergrootste bedreiging voor onze welvaart en ons welzijn. En daarover hoor ik ook bij NVA niets.
(Michel, waarom zeg je eigenlijk niets over Groen?)
Schaam op mij over Groen! — ik heb een totaal irrationele viscerale afkeer van Mieke Vogels, en ik ben nog altijd spinnijdig op hun niet aflatend afkappen van sp.a toen dat écht nergens voor nodig was, en een beetje goede wil een progressief front had kunnen vormen. Die periode dat ze in élk debat dat ik zag systematisch meer, en meer belachelijke kritiek gaven op sp.a dan op Vlaams Blok. Ik steek het daarop.
In principe vind ik mij het meest terug in het wereldbeeld van sp.a, maar tussen theorie en realiteit staat alsmaar meer bagage.
Ik heb een stapel mensen waar ik me wel zie op stemmen. Mijn probleem is dat ze verdeeld zijn over vier partijen.
@flippend rund: het feit dat mensen een andere mening toegedaan zijn, geeft je nog niet het recht om die ‘platgeslagen vlaming’ te noemen. Dat is nu het eeuwig probleem met jullie vlaams nationalisten: bij gebrek aan inhoudelijke argumenten tegen bepaalde kritieken beginnen jullie maar tegenstanders te beledigen en van ‘slechte vlaming’ te beschuldigen. En wat betreft je fulminatie tegen de ‘regerend klasse’: ik heb er ook zwaar probleem mee, maar droom gerust verder als je denkt dat de NVA op dat vlak anders zou zijn.
[…] over na, lees programma's, luister naar debatten,… En ik kan me wel volgen in de redenering van Michel. Hij zal ook wel de enige niet zijn. Al voel ik ook heel veel voor de visie van Ivan. Politiek is […]