Het mooiste volkslied dat er is, vind ik, is dat van Rusland.

En kijk wat ik vandaag leer: de drie versies ervan zijn geschreven door dezelfde man, Sergey Mikhalkov (trouwens de vader van Nikita Mikhalkov, kom het tegen, da’s de man van een film die ik wel honderd keer gezien heb (als projectionist, niet als kijker)).

Eerst een versie met Lenin en Stalin, dan een cosmetisch andere versie waar Stalin uitgehaald was, en nu zowaar een versie waar de hele Sovjetunie uitgehaald is. Het was:

Союз нерушимый республик свободных
Сплотила навеки Великая Русь!
Да здравствует созданный волей народов
Единый, могучий Советский Союз!

En nu is het:

Россия — священная наша держава,
Россия — любимая наша страна.
Могучая воля, великая слава —
Твоё достоянье на все времена!

Geen verbetering, vind ik. Het refrein begint teminste op dezelfde manier:

Славься, Отечество наше свободное, Дружбы народов надёжный оплот! Партия Ленина — сила народная Нас к торжеству коммунизма ведёт!

vs.

Славься, Отечество наше свободное, Братских народов союз вековой, Предками данная мудрость народная! Славься, страна! Мы гордимся тобой!

Neh. Ik ga de oude versie blijven zingen. En kijk, er is zelfs een versie gezongen door Paul Robeson (die trouwens ook een Eddy Wally doet met het Chinese volkslied):

En dat het eens tijd wordt om een lange televisieserie te maken over het leven van Paul Robeson, eigenlijk.