Het mooiste volkslied dat er is, vind ik, is dat van Rusland.
En kijk wat ik vandaag leer: de drie versies ervan zijn geschreven door dezelfde man, Sergey Mikhalkov (trouwens de vader van Nikita Mikhalkov, kom het tegen, da’s de man van een film die ik wel honderd keer gezien heb (als projectionist, niet als kijker)).
Eerst een versie met Lenin en Stalin, dan een cosmetisch andere versie waar Stalin uitgehaald was, en nu zowaar een versie waar de hele Sovjetunie uitgehaald is. Het was:
Союз нерушимый реÑпублик Ñвободных
Сплотила навеки Ð’ÐµÐ»Ð¸ÐºÐ°Ñ Ð ÑƒÑÑŒ!
Да здравÑтвует Ñозданный волей народов
Единый, могучий СоветÑкий Союз!
En nu is het:
РоÑÑÐ¸Ñ — ÑвÑÑ‰ÐµÐ½Ð½Ð°Ñ Ð½Ð°ÑˆÐ° держава,
РоÑÑÐ¸Ñ — Ð»ÑŽÐ±Ð¸Ð¼Ð°Ñ Ð½Ð°ÑˆÐ° Ñтрана.
ÐœÐ¾Ð³ÑƒÑ‡Ð°Ñ Ð²Ð¾Ð»Ñ, Ð²ÐµÐ»Ð¸ÐºÐ°Ñ Ñлава —
Твоё доÑтоÑнье на вÑе времена!
Geen verbetering, vind ik. Het refrein begint teminste op dezelfde manier:
СлавьÑÑ, ОтечеÑтво наше Ñвободное, Дружбы народов надёжный оплот! ÐŸÐ°Ñ€Ñ‚Ð¸Ñ Ð›ÐµÐ½Ð¸Ð½Ð° — Ñила Ð½Ð°Ñ€Ð¾Ð´Ð½Ð°Ñ ÐÐ°Ñ Ðº торжеÑтву коммунизма ведёт!
vs.
СлавьÑÑ, ОтечеÑтво наше Ñвободное, БратÑких народов Ñоюз вековой, Предками Ð´Ð°Ð½Ð½Ð°Ñ Ð¼ÑƒÐ´Ñ€Ð¾ÑÑ‚ÑŒ народнаÑ! СлавьÑÑ, Ñтрана! Мы гордимÑÑ Ñ‚Ð¾Ð±Ð¾Ð¹!
Neh. Ik ga de oude versie blijven zingen. En kijk, er is zelfs een versie gezongen door Paul Robeson (die trouwens ook een Eddy Wally doet met het Chinese volkslied):
En dat het eens tijd wordt om een lange televisieserie te maken over het leven van Paul Robeson, eigenlijk.
Reacties
5 reacties op “Союз нерушимый”
Inderdaad een volkslied waar menig ander land een punt aan kan zuigen. Aangezien je je er in verdiept lijkt te hebben, ben ik benieuwd wat jij de beste vertolking vindt? Zelf heb ik ergens versie 2 door het Rode Legerkoor, en met hun gezamenlijke longkracht eronder vind ik dat zeer indrukwekkend.
Steevast één van mijn persoonlijke hoogtepunten op een WK Voetbal. Al is dat dan een instrumentale versie.
Ik kijk geweldig uit naar uw Sovjet-versie op de eerstvolgende karaoke-avond.
Voor een zeer uitgebreid overzicht : http://www.hymn.ru/
Deze, én den duits… Toen ik nog wat internationale toernooien zwom, waren de medaille-uitreikingen telkens een hoogtepunt.
Den Italiaan kan trouwens ook altijd op een glimlach rekenen.
For the motherland!! Da’s nog eens iets anders dan dat Vlamingen een beest bezingen dat zelfs geeneens hier leeft. Afin, voor zover je bepaalde historische context weg denkt that is :p