Ik word zelf wat lastig van reisverslagen vele dagen of weken achteraf; ik ben dan ook niet van plan om er een te plegen.

Geen wilde verhalen dus over het Eten In Rusland (samenvatting: geen klachten, noch van de Resto GB-achtige glegenheid waar we twee keer gebruncht hebben, noch van de Russian Vodka Room noch van iets anders, en ik heb mijn best gedaan om buiten allerlei mogelijke comfortzones te gaan, met geleien en aspics en kraakbeen en orgaanvlees en een bijzonder interessante schotel die bleek te bestaan uit alleen maar krullen varkensvet).

(en ook geen klachten over de vaststelling dat voor de Russen groenten blijkbaar écht alleen voor konijnen zijn)

Geen uitgebreid verslag van Koekelberg-maar-dan-in-het-goud-en-zilver-en-edelstenen, Исаа́киевский Собо́р, de Sint-Isaakkathedraal (samenvatting: alles bij elkaar beschouwd belachelijk lelijk, en ondanks alle pracht en praal het tegenovergestelde van wat een kerk zou moeten zijn — indrukwekkend in de zin van tremendum et fascinans).

Geen omschrijving van hoe koud het precies was (samenvatting: we hebben dagen aan een stuk rondgelopen als grootmoeders met incontinentie, straten en trottoirs gemaakt van zwart ijs zijn niet leutig — maar van koude koude zelf was een onderlijveken en een hemd ruim genoeg, ik heb heel de reis mijn veel te dikke pull als een overleden albatros meegeschlept naar overal).

Geen gedetailleerd verslag van het security theatre in de verschillende luchthavens (samenvatting: serieus gasten, was ik een terrorist is had allevier de vluchten kunnen faliekant doen aflopen).

En ook geen fotoreeks over het Museum van Godsdienst (samenvatting: oh kijk, een kamer vol bijgeloof. Oh kijk, nog. En nog. En nog. En nog. Oh, en een hele sectie over soms hilarische –Joden met één oog!– antireligieuze communistische propaganda van de Communisten, waarvan ik minstens tien posters zó zou kopen, vooral die van de cosmonaut die geen God ziet in de ruimte.)

Zo, daar en aan allemaal nog andere dingen bent u maar mooi ontsnapt.