Had ik al verteld van de laatste keer dat ik thuis de namen van de kattenjongen mocht kiezen? Die keer dat de vier kattenjongen voor de rest van hun natuurlijk bestaan met de namen Yog-Sothoth, Cthulhu, Nyarlathotep en Shub-Niggurath door het leven moesten?
Jaren later (vijftien? zestien?) en alleen Yog-Sothoth is er nog. Wat slomer en veel ouder, met sinds jaar en dag een stuk van haar staart af, maar nog altijd dodelijk voor muizen en ratten en ander ongedierte:
Mijn computers hebben allemaal Lovecraftiaanse namen, en mijn moeilijke wachtwoorden zouden niet misstaan op syllabi aan de Miskatonic… om maar te zeggen dat ik hier erg voor te spreken was, ook:
[via]
‘t is een tikje blasfemisch, maar toch schitterend :p