Op het werk vandaag ging het onder meer over iets dat moeilijk te doen is omdat het eigenlijk niet te doen is, maar dat de mensen wel willen, omdat ze wijsgemaakt worden door andere mensen dat het wel kan.
En dan zijn er manieren om het probleem te omzeilen en te benaderen en alles, maar uiteindelijk zei de Grote Roerganger iets van als dat niet kan, waarom zouden we dan eigenlijk tijd verspillen om zo goed mogelijk alsof te doen? en eigenlijk heeft die mens eigenlijk geen ongelijk eigenlijk. ‘t Is niet omdat andere mensen liegen dat wij ook moeten liegen, ha.
‘t Is gelijk met onze laatste verbouwingsronde: als we nu eens een bibliotheek zouden zetten? Oh wacht, als we dat eens niet zouden doen? Want eigenlijk zouden we eigenlijk meer moeten doen dan dat.
Als we dan eens een architect onder de arm zouden nemen, om het hele huis aan te pakken en slaapkamer en badkamer en zo te doen? Oh wacht, als we dat nu eens niet zouden doen? Want eigenlijk is er weinig architecturale creativiteit aan de dag te leggen en moeten we eigenlijk eerst gewoon de gevels oplappen en nieuwe vensters steken.
Dus zo ver zijn we. Kogels door de kerk: eerst die gevels en zo. Prioriteiten gesteld, en wat het meest dringend leek, zal waarschijnlijk niet snel gedaan worden.
Gnnn. Het zal nog een tijd uit dozen leven zijn.
Reacties
2 reacties op “En als we het eens niét zouden doen?”
In het begin van je queeste had je veel commentaar op bereikbaarheid en traagheid van schrijnwerkers. Zovele maanden later heb je eindelijk beslist wat je prioriteiten zijn en een heleboel tijd verspild van de mensen die offertes hebben gemaakt. Het zo achteloos omspringen met de energie die daar ingestoken wordt, vind ik aberant.
Tien keer raden hoeveel offertes ik had.