Maar alleeeeeeezzzzz!
Er was niets op televisie en ik zapte door de programmagids op de telenetdoos, en wat zag ik daar begot voorbijkomen? Les enfants de la télé, met Michel Boujenah en Élie Semoun en Arthur.
Aaargh. Dat die nog altijd op televisie zijn.
En ook: dat die televisieformaten, Ciel mon mardi achterna, nog altijd gewoon hetzelfde gebleven zijn — allemaal mensen rond een tafel en een hele avond leuteren. Tsss.
ik mag toch hopen dat l’ecole des fans nog bestaat?!?