Jan is het sport spelen roepen voetbal stevig gespierd groot lawijd recht door zee kind hier in huis. ’t Heeft er misschien ook mee te maken dat hij precies al leest als een kind uit het veel meer dan eerste leerjaar: ik schat hem altijd ouder dan hij eigenlijk is.
Hij zou volgend graag met Anthony en Jasper in de klas zitten, en ook met Maurice maar dat laatste zal niet lukken waarschijnlijk want ze praten teveel met elkaar. Hij zal volgend jaar weer voetbal doen, en de A-ploeg en de B-ploeg gaan door elkaar geschud worden, en de ploeg van Enzo was heel veel verloren en de ploeg van Kurt was heel veel gewonnen — en Jan weet niet precies wie waar gaat zitten, maar hij blijft alleszins bij Kurt, want de nieuwe trainer is er nog niet, en neen, ik heb ook geen idee wat hij er precies allemaal mee bedoelt en wat het écht is, maar Jan kan er met zoveel sérieux over vertellen dat het is alsof hij over de transfermarkt in eerste provinciale aan het spreken is, en dat hij echt jaren ouder is.
Hij is een boek aan het lezen van een wolf en een weerwolf, en hij vindt het een wijs boek, en hij had ook net een voetbalboek uit dat ook wel goed was. En nu is hij op de computer aan het spelen, een spel waar hij als een reuzengrote kip in Teheran tegen een robot vecht, en het lijkt alsof hij even oud is als Louis: nog zeventien meter en dan kan hij twee dingen van 50 kopen om zijn kip sterker te maken, en waar precies ligt Johannesburg? En kijk, ik kan ze gewoon duizelig maken en dan liggen ze op de grond: next level!
En dan vraagt hij plots of ik iets kan uitprinten dat hij kan kleuren, en wil hij een vogel! en denk ik dat het een arend of een gier of zo zal zijn, maar wordt het Tweety op een achtergrond van bloemetjes. En een konijntje.
En dan is hij weer zes jaar, en vindt hij het zo spannend dat hij op weg is naar het tweede leerjaar, en smelt ik helemaal.
Ik heb gewacht tot zijn tekening klaar was, en dan hebben we samen brownies gemaakt: hij acht eieren gebroken en gemengd met 800 mg suiker en 4 pakjes vanillesuiker, hij 460 gram boter afgewogen en 300 gram chocolade, ik boter en chocolade gesmolten, hij boter en chocolade bij de eieren en de suiker gemengd, ik 360 gram bloem gezeefd, en wij samen de bloem bij de rest gemengd. En dan samen de schotels ingevet, ik het beslag uitgegoten, en hij het beslag plat verdeeld en de pan uitgelekt.
35 minuten in een oven die op 160° voorverwarmd was later: twee plateaus vader-zoon-bonding right there.
Ik ben heimelijk wel content dat hij te ziek is om in de plensende regen Gentse Feesten te doen. En dat zijn vriendje uit de straat er niet is en dat we dus alleen samen zijn. Quality time!
Reacties
3 reacties op “De grootste kleine jongen van de straat”
Lawijt..
Hmm, brownies.
schattig
een echte daddyblogpost 😉
postscriptum: ik ben erop gewezen dat Jan blijkbaar zeven jaar oud is. Ahem.