Morgen krijgt het Field Liberation Movement, die bende luddieten die het een goed idee vinden om wetenschappelijke experimenten manu militari naar de kloten te helpen weet u nog, de Prijs Jaap Kruithof 2011.

Vorig jaar werd die prijs nog zo omschreven:

De Prijs Jaap Kruithof wordt uitgereikt aan vernieuwende en radicale denkers over een democratische en rechtvaardige samenleving en/of ijveraars voor meer sociale gelijkheid of actievoerders tegen maatschappelijke wantoestanden

De prijs ging in 2010 naar godsdienstsocioloog en bevrijdingstheoloog François Houtart. Het juryverslag zei onder meer

François Houtart is voor iedereen die streeft naar een ‘andere wereld’ een inspiratiebron, niet enkel door zijn grenzeloze intellectuele inzet, maar ook door zijn menselijkheid, zijn vriendelijkheid, zijn beschikbaarheid voor anderen, kwaliteiten die de linkerzijde in België en in Europa bijzonder goed kan gebruiken.

De prijs ging in 2009 naar Frans Wuytack:

“Overal waar Frans Wuytack woonde, werkte of verbleef organiseerde hij het verzet tegen dictatoriale machten en streed hij aan de kant van de zwaksten voor een rechtvaardige en sociale samenleving.

Of het nu in de barrio’s (sloppenwijken) van Caracas was als priester-arbeider, tijdens de grote Dokwerkersstaking in 1973 als havenarbeider in Antwerpen, in Spanje tijdens een staking tegen fascistische nep-syndicaat van het Francoregime in Tarragona (Catalonië), en opnieuw in Venezuela, eerst in de guerilla en daarna opnieuw in de sloppenwijken van La Vega.

De twee eerste Prijzen Jaap Kruithof gaan naar moedige personen, die een heel leven tegen de stroom in gevaard hebben en varen, en die streven naar rechtvaardigheid en democratie.

*
*      *

Dit jaar gaat de prijs naar een warrig collectief dat al sinds ruim maart 2011 bestaat. Dat op zijn actief één wapenfeit en één agendapunt heeft, het “protest” tegen genetisch gewijzigde organismen in Wetteren. Daar werd een proef gedaan met aardappelen en één van de zevenentwintig geteste soorten aardappels was er een van BASF — een goede reden voor de kerels van het Field Liberation Movement om er meteen ook een amalgaam van “oh ja, ook neen aan de agrobusiness” van te maken.

Het moet zijn dat ze daar bij Democratie 2000 en Trefpunt toch ergens beseffen dat er nattigheid is, want hun juryverslag dit jaar begint al meteen in de verdediging:

De prijs Jaap Kruithof gaat dan ook naar een persoon of vereniging die een bijdrage geleverd heeft aan een vernieuwend en radicaal denken over de democratische samenleving ofwel een radicale actie gevoerd heeft om wantoestanden in onze samenleving aan te klagen.

Het is zonder meer duidelijk dat het Field Liberation Movement valt onder de laatste categorie. Zij hebben door hun geweldloze actie de totale vermarkting van de landbouw op uitmuntende wijze in vraag gesteld, en een ongezien publiek debat opgestart.

En laat ons duidelijk zijn, mocht Jaap Kruithof nog hebben geleefd, hij zou de slappe lach hebben gekregen mocht men de actie (patatten uittrekken) als gewelddadig hebben omschreven, laat staan dat hij zich zou hebben kunnen voorstellen dat de minister-president het over ‘bendevorming’ zou hebben. Dat zou hij pas een vorm van geweld hebben gevonden.

Qua poging tot framing kan het tellen: het gaat natuurlijk niet om “patatten uittrekken”, net zo weinig als een laboratorium (proberen) vernielen zou gaan om “och here wat reageerbuiskes kapotmaken”.

Dit soort mensen, dat denkt dat het het recht heeft om geweld te plegen vanuit hun eigen grote gelijk, is maar een haar verwijderd van de schrijver van Industrial Society and its Future.

Mensen die er veel meer van afweten, kunnen het over de wetenschappelijke achtergronden hebben. Wat mij betreft: als iets niet mag, dan gaat men in een land als België naar de rechtbank. En als er geweld gepleegd moet worden, dan gaat men in een land als België naar de politie.

Het recht in eigen handen nemen en dan naast judge ook nog eens jury en executioner zijn, is niét iets waarvoor men een prijs zou mogen krijgen.