De brave mensen van Enchanté staken mij vorige week donderdag een doos en wat gerief in mijn handen:
Yay! Gerief om te testen! Gadgets! Spellementen!
Scarlet doet tegenwoordig blijkbaar van Pocket WiFi: een SIM en een dingetje van Huawei, minimale instellingen, en hopla op zak ermee op stap. Voor 15 euro per maand, lees ik, en voor 49 euro aankoopkost van het doosje (after rebate, gelijk ze in de VS zeggen) is het gebakken.
Voor de duidelijkheid: altijd en overal internet op zak hebben, dat is een e-norm gemak. Ik zou niet meer zonder kunnen: in elke discussie meteen uw gelijk kunnen halen (zietwel dat het 1742 was! zietwel dat het een steenratjen is!), geen uren meer met ik zou het duizend keer zeggen wie is die mens u ook alweer rondlopen, geen dingen van ah getver ik ben dat adres toch wel vergeten uitprinten zeker, geen twijfels meer van zou dat boek / die muis / dat spel / die fiets niet goedkoper zijn op tinternet / in een andere winkel…
Onze kinderen gaan dat heel heel raar vinden dat er ooit en moment was dat de mensen niet altijd op het internet konden als ze wilden, serieus.
Ik heb een telefoon met een 3G-spel erin, en dus zit ik al altijd op het internet, maar toch: de wereld bekijken door een venster van 5 centimeter op 8, dat is ook niet altijd anders.
Op mijn vorig werk had ik zo’n 3G-kaartje van Proximus. Een gemak als het werkt: in de laptop steken en de laptop zit op ’t internet. De PC, dan wel, want het was zo’n PC-card: dat voelde aan als een reliek uit de jaren 1990, een ding dat onrustwekkend diep in de computer verdween en een vies gat achterliet als het er niet in zat.
Het alternatief was en USB-ding, maar dat steekt dan uit en dan botst een mens daartegen en dan is het ook kapot.
Nee, ik was eigenlijk al met al nog het meest content van mijn schrikkelijk oude Nokia N95 in de tijd: die kon als een WiFi-doosje gebruikt worden. 3G in de telefoon, programmaatje opstarten op de telefoon, en presto: hotspot. Zeer goed, behalve dat het batterij zoop en dat ik na tien minuten een ei kon bakken op mijn scherm.
Het Huawei-ding dat Scarlet bij zijn Pocket WiFi-pakket aanbiedt is het beste van alle mogelijke werelden: klein, licht (90 gram), een degelijke batterij (ik heb er drie dagen van toegegeven niet echt intersief maar toch wel voortdurend gebruik mee gedaan zonder opladen en ze is nog niet leeg). En vooral: gemakkelijk.
De installatie is redelijk voor de hand liggend: doos opendoen als ware het een GSM, SIM en batterij in steken:
En dat is het dan:
Opladen gebeurt via de (standaard, hoera!) USB-kabel, en in principe moet er zelfs niets meer ingesteld worden, denk ik.
Ik heb de instructies in het boekje gevolgd, en dat had ik eigenlijk beter niet gedaan:
Als er ergens staat “1. Ga naar de Quick Start Wizard” namelijk, en daarna “2. Vul de Profile name in (verplicht)” en “3. Vul de APN van Scarlet Mobile in: ‘internet.bmbpartner.be’”, dan vind ik dat dat exact moet zijn wat ik moet doen, en niet iets dat er op lijkt.
Dus verwacht ik eerder iets als
- Ga naar Quick Setup.
- Op het scherm “SIM Card Status”, vul in het veld “Please validate PIN code” je PIN-code in en klik op “Apply”.
- Op het scherm “Welcome to the Quick Setup Wizard”, klik “Next>”.
- Op het scherm “Configure WiFi”:
- Vul in het veld “Profile Name” een profielnaam naar keuze in, bv. ‘Scarlet Mobile’.
- Laat de standaardwaarden staan in de velden “Dial-Up Number”, “User Name”, “Password”, “Authentication” en “IP Address”.
- In het veld APN, selecteer “Static” en vul ‘internet.bmbpartner.be’ in.
- Klik “Next>”
- Op het scherm “Configure WLAN Settings”:
- Vul in het veld “Name (SSID)” een naam naar keuze in, bv. ‘Draagbaar draadloos netwerk’.
- Laat de standaardwaarde staan in het veld “SSID Broadcast”.
- Klik “Next>”.
- Klik “Continue”.
En dan uitleggen dat ze nu op hun computer of telefoon moeten op zoek gaan naar een draadloos netwerk met de naam van wat ze in “Name (SSID)” ingevuld hadden:
…maar dat zijn dus maar beknibbelingen, want uiteindelijk: dat is maar één keer instellen, en een leek geraakt er met wat zoeken ook wel door.
En eens het goed staat, staat het voor altijd goed natuurlijk. En zelfs een complete leek kan ermee werken: haja, eens het geïnstalleerd is, is het gewoon op de “aan”-knop duwen en er is een hostpot beschikbaar voor u en uw naasten, als ware het een WiFi-dink thuis of op het werk.
Ik ben er nog niet ver te velde mee geweest (Mariakerke was het verste dat we van centrum Gent zijn geraakt), ik heb dus ook nog geen echt idee of de ontvangst overal even goed is, en hoe dat te vergelijken is met andere operatoren die 3G doen.
We gaan dat hier thuis nog een tijdje grondig testen, maar ik denk dat het een hit wordt. Ik voorzie ruzie tussen mijn madam en mijn oudste dochter over wie het mee mag nemen.
Reacties
9 reacties op “Een weekend met Scarlet 3G op zak”
’t Ziet er een tof dingsken uit, maar bij ons is iedereen al voorzien (gelukkig).
Ik hoop dat er eens iemand iets gaat uitvinden waarmee je dataroamingkosten binnen de perken blijven, want dat heeft mij weeral handenvol geld gekost in Lissabon. Als je gewoon bent om te zeggen “dat zoeken we even op”, dan valt het wel heel erg tegen als dat ineens niet kan.
Iemand al iets op gevonden?
Chique ding … zo’n jaar of 5 geleden.
Komaan Michel, al zeker 4 of 5 jaar is USB tethering of zelfs wifi-hotspot toch op elke smartphone a la Iphone, htc, … terug te vinden.
En die heb je sowieso op zak, dus even enablen en dan kan je zo toch op ’t net via je laptop, netbook, …. ?
Wat Frank zei. Waarom zou ik nog een extra kastje meenemen voor iets wat mijn GSM al vijf jaar doet? Dan kan ik net zo goed weer een polshorloge, een camera, een stapel boeken, de krant en een walkman gaan meesleuren 🙂
Jullie leven in een wereld waar iedereen geld te over heeft en dat iedereen 3G heeft op al zijn toestellen en waar elke leverancier tethering toelaat of zo?
Ik heb een telefoon bij Mobistar (en dus zonder tethering), een laptop zonder 3G en een iPad zonder 3G, mijn madam heeft een laptop zonder 3G, mijn kinderen telefoons zonder 3G.
Met één zo’n ding kunnen wij op vakantie allemaal onze eigen e-mail lezen op onze eigen toestellen.
En Maarten: way to de zaak in het belachelijke te proberen trekken, zucht.
Uiteraard ga ik geen Walkman meesleuren, maar inderdaad, ja, ik ga liever met een apart bakske voor internet op schok, dat ik eventueel kan doorgeven, dan dat ik mensen op mijn telefoon zou moeten laten mee-3G-en. Vooral als dat bakske ongeveer zo groot als een doos tic-tacs is maar dan zonder de scherpe hoeken, en met één knop iets kan doen waar anders allerlei zooi voor nodig is, en dat de batterij van uw telefoon opzuipt, enzoverder, enzoverder.
Er zijn ook mensen die het op den duur beu zijn dat alles met haken en ogen en prutsen en hacks en aan mekaar hangt, en die op die ene knop willen kunnen duwen en zonder nadenken “gewoon” internet hebben.
Naast het argument natuurlijk dat als ik moet kiezen tussen één zo’n abonnement betalen per maand en zes, ik het ook wel weet.
@ Marleen
http://www.droam.nl/
Dat ding gebruikten we twee jaar geleden in Abchazië ook al, als enigst mogelijke internettoegang in een land waar de kabelinfrastructuur enkele oorlogen niet overleefd heeft… Ze doen dat niet slecht die Russen.
@Marleen: via het Vodafone passport van mijn werkgsm (Proximus) heb ik een wereldwijd te gebruiken datavolume van 500MB per maand (op Vodafone netwerken)
Perso zou ik liever een weekend met Scarlet Johansson op stap gaan, maar bon de gustibus et coloribus … ;p
@ RP: bedankt, had ik nog nooit van gehoord en lijkt wel interessant!
@ Goya: gelukzak, met zo’n werkabonnement!
Graag wou ik weten voor aankoop van Pocket WiFi of je er in het buitenland zoals Spanje, Italie enz.. mee op het net kan, en of je het ook op je thuis pc kan aansluiten.
Met een laptop is het geen probleem word er gezegt.
Hoe zijn de prijzen dan als je van in het buitenland op pocket wifi zit, vallen deze duurder uit of zo.
Kan er me info gegeven worden over bovenstaande.
Danks Marcel