Ik heb dat nooit graag gedaan, spelletjes waarbij er real-time vanalles moest beslist worden en gedaan worden.
Niet voor mij, de Calls of Duties en gelijkaardige. Die dingen zijn bijna alleen leutig als het met andere echte mensen te spelen is, en dan is het meestal van
Ik kom binnen, ik ben mijn gerief wat aan het goed steken, ik kijk een beetje rond… plets, dood. Okay, deze keer gaan ze mij niet… plets, dood. Damned, de volg… plets, dood. Plets, dood. Kaboem, dood. Snukt, dood. Plof, dood. Snikt, dood. Dood, dood, dood.
Keer op keer op keer op keer. Pas op, ik ben helemaal voor zinloze agressie, maar het punt is: het is niet meer geestig. En er is geen enkele manier waarop ik ooit goed genoeg zal worden om het wel geestig te maken, op die dingen.
Ook wel omdat ik geen enkele goesting heb om er tijd in te investeren, maar toch. En nee, ‘t heeft er geeneens mee te maken dat ik een oudere mens ben: er zijn stapels oudere mensen die dat soort dingen graag spelen .
Skyrim, dat is mijn soort spel. ‘t Is gelijk een rollenspel, maar dan zonder die vervelende andere mensen. ‘t Is gelijk vechten, maar ik kan pauzeren tijdens het slaan en beuken, en nadenken wat en hoe.
De eerste dag dag ik het had, heb ik er 19 uur mee gespeeld, en het leek alsof ik er maar een paar uur mee bezig was. Leve single player games, yay!
En als het dan nog zo opgebouwd is dat ik rond kan lopen waar en hoe ik wil: dubbel yay!
(Ik denk dat ik nog maar eens een koptelefoon opzet en een paar uur speel.)
Reacties
4 reacties op “Hak slash”
Heb je ergens wel gelijk in. Zo van die on line shooters, ge speelt altijd tegen 15 jarigen die vééls te veel tijd hebben om te oefenen, en, dankzij hun leeftijd, reflexen hebben waarbij ge afsteekt als een schildpad. Na ja, als ge CoD speelt op een server met 32 man, kan je even goed een baksteen op je toetsenbord leggen en ondertussen een boek lezen of zo.
Dat is waarom ik GTA zo leuk vond. Mijn ervaring met die call of duties etc is dezelfde als die van jou, dus heb ik 10 jaar geleden al opgegeven daar nog tijd in te steken. Maar Vice City! Daar kon ik tenminste op het gemak rondlopen in een fictieve wereld, en overal binnengaan en zo, zonder doodgedaan te worden door andere, en per definitie betere, spelers. Hoe geestig was dat!
En ook ‘snikt’, haha 🙂 Wolverine comic-taal?
Ha, ik hoorde hier gisterenavond naast mij in de zetel zowat hetzelfde over Skyrim, maar er werd wel geen 19u mee gespeeld 😉
Gelijkaardige sentimenten hier. Heel soms steekt er wel wat nostalgie de kop op naar de tijd dat ik ook een tiener met teveel tijd en zotte reflexen was en ik op niveau Counter-Strike kon spelen (toen dat nog een mod in beta was en hip en absoluut niet mainstream).
Tegenwoordig ook een mens van de ‘trage’ games geworden, waardoor ik me meteen weer veel ouder voel dan ik uiteindelijk ben.
Maar 19u in godsnaam. Het in je hoofd gekregen om Skyrim even losjes op een weekend of twee tijd uit te spelen ofzo?