Oudste dochter, gisteren: ah ja, ge zoudt dan eens moeten bellen naar de vader van (naam vergeten) om af te spreken wanneer zij bij ons komt slapen morgen.

Ik weet van niets, Sandra weet van niets, maar hey, als het afgesproken is, dan bellen wij natuurlijk. Vader aan de andere kant van de telefoon wist ook van niets, maar hey, dat zijn uiteindelijk ook allemaal details.

Ondertussen ben ik het ook een beetje uit het oog verloren wat er met wie afgesproken is, maar voor zover ik het begrepen heb: vanavond blijft vriendin 1 hier slapen, en morgenochtend moeten ze vriendin 2 gaan halen aan het Gravensteen. En dan gaan ze, euh, geen idee, iets doen, vermoed ik.

De ploeg van Jan heeft vandaag gespeeld tegen AA Gent vandaag en gewonnen: 6 – 15.

Ik ben vanmorgen op en af naar het ballet gereden met Anna. En ik heb vannamiddag een chocoladeijstaart met passievruchtenganache gemaakt voor morgen. Dat is dan toch ook iets. En ik heb vandaag 60 euro niét uitgegeven aan een toetsenbord.

We hebben vanavond zeetongfilets gegeten met krielpatatten in de pel en dan in de oven.

Sandra is met dochter en vriendin naar het lichtfestival.

En dus zit ik alleen thuis, ’t is te zeggen met de twee jongste in bed. En ben ik met Louis naar Harry Potter aan het kijken. Hij is aan honderd per uur Engels aan het leren, Louis, en zo’n film waar hij het boek van van buiten kent, dat helpt er aan.

Ik heb zin om morgen een gezelschapsspel te spelen met de kinderen, maar ik denk dat het er ook dit weekend niet van zal komen.

En dan zal het weekend gedaan zijn en is het weer werkweek.

Het leven is gelijk een doos pralines, een mens weet nooit wat hij gaat krijgen.



Reacties

2 reacties op “En dat is het dan”

  1. Tiens, ik herken dat telepathisch afspreken precies …

  2. ja pralines… daar hou ik toch ni zo van :p