We zijn een dag op weg geweest, van Marrakesh naar Ouarzazate, via Kasbah Telouet en Aïd Benhaddou.

Vier seizoenen op één dag, hier in Marokko? Ha, wel, vandaag was het: ik-weet-niet-hoeveel landschappen op één dag. En het rare van de zaak is: dat pakt voor geen meter op foto, wat we vandaag gezien hebben.

Rotsformaties en bergen en valleien en canyons: machtig groot, enorm indrukwekkend, maar op foto, zo zonder dingen om de schaal mee te vergelijken, ziet het er niets uit.

Dorpen in de steenwoestijn, dorpen in valleien tegen bergwanden genesteld, dorpen onder de dreiging van appartementsgebouwhoge rotsblokken, het eindigde maar niet.

Nog het meest indrukwekkend van al –maar geen foto’s want het komt helemaal niet over– vond ik een kilometers en kilometers en kilometers lange canyon, met dorp na dorp na dorp. Hovenaan de canyon een soort hoogplateau, en in trapjes een steile wand naar beneden, en onderaan een lintje blinkende rivier, en daarrond een breder lint groen, en ertussen en ernaast: dorpjes. Magisch!

Een paar highlights, dan maar. Col du Tichka, 2260 meter hoog, en een mens moest er geen hoogtevrees hebben om foto’s te nemen.

Kasbah Telouet, een verlaten en aftakelend negentiende-eeuws paleis. Ziet er van buiten uit als een langzaam in elkaar zeigende hoop stenen en klei, maar verbergt in zijn binnenste een paar prachtige zalen, met mozaïeken en houtsnijwerken plafonds en geschilderde deuren.

Het eten, ’s middags, bij Yazid, lokale berber in Anmiter, was eenvoudig maar uitstekend: de amuse was een soort mirepois van rauwe tomaten, groene pepers, en rode ajuin. Voorgerecht: omelet in een tajinepot. Hoofdgerecht: kiptajine met allerlei groenten. Dessert: versgeplukte appelsienen met kaneel (heerlijk, appelsienen met kaneel, trouwens).

Gegeten op een lage tafel, onder een tent (al hebben we ze van onder de tent geschoven om in de zon te zitten — die Europeanen toch!).

Daarna afgezakt naar Aït Benhaddou, een versterkt dorp dat op de lijst van het UNESCO-werelderfgoed staat, en waar wel eens een film gedraaid wordt (Lawrence of Arabia, The Mummy, Gladiator, Jewel of the Nile, Last Temptation of Christ, …). Het dorp lag vroeger op de karavaanrout tussen Marrakesh en de Sahara, er is een Joods kwartier waar ze goud voor zout omwisselden, het is hoog en steil, en de foto’s doen het andermaal geen recht.

En dan zijn we door de steenwoestijn tot aan Ouarzazate gereden: het hangt hier aaneen van de kitsch van oude decors.