Zie mij hier zitten, met vier schoolgaande kinderen! Alleen achtergelaten in Gent, terwijl de moeder van mijn kinderen ergens op de lappen is, drie dagen aan een stuk!

…ging ik schrijven, sinds ik vanmorgen wist dat ze vanavond ging vertrekken. Maar nu blijkt dat ze misschien pas morgenochtend vertrekt. 

Allez jong, en ik had al zó een volledig programma verzorgd voor de kinderen, eten, gezelschapsspel, en dan vrienden uitgenodigd om dingen te doen die mannen onder elkaar doen als hun partners weg zijn, ‘k weet niet, vuile films bekijken of zo. 

Maar neen, dus. 

Pff. En ik had nog wel zó een lange meelijwekkende tirade in mijn hoofd, over al het onrecht dat mij aangedaan wordt, en hoe ik dat ook altijd moet horen op het laatste moment, en dat het godgeklaagd is, en alles. 

Blijkt ook dat ik er al lang van moest geweten hebben. Dat het mij al zou gezegd geweest zijn, zelfs. 

Leugens, denk ik. 

*** !!! BREAKING UPDATE !!! ***

Blijkt dat ze nu toch weggaat vanavond! 

Vrouwen, meneer mevrouw, ik vraag het u! Wat moet ik nu doen? Ik had er mij al zó op ingesteld dat ze hier zou zijn vannacht!!!