Ik las het gisteren, en ik ben nog altijd wat verdoofd van:
Folksinger and self-described “sophisticated hillbilly” (and born-again Christian) Michelle Shocked went onstage at Yoshi’s in San Francisco Sunday night for what audience members assumed would be a traditional folk concert. Into her second set, she began an anti-gay rant that included her saying, “When they stop Prop 8 and force priests at gunpoint to marry gays, it will be the downfall of civilization, and Jesus will come back.” She also reportedly told fans, “You can go on Twitter and say ‘Michelle Shocked says God hates fags.’” Most of the audience walked out, and the staffers at Yoshi’s kicked her offstage and banned her for life.
(door flyingsquirrel op MeFi)
In de tijd dat de dieren nog spraken en er geen wereldwijdweb was, zag ik Short Sharp Shocked ergens staan, en nam ik het mee om ik weet niet meer welke reden. Bowled over, toch wel.
De plaat begint met When I Grow Up. Als ik groot ben, wil ik een oude vrouw zijn. En dan zoek ik een oude man, en dan trouw ik ermee, en dan krijgen we stapels kinderen. In de zomer zitten we in het gras en kijken we naar de ondergaande zon. In de winter zitten we voor de haard en kijken we naar de maan.
Ik vond dat zo ongelooflijk: iemand die droomt van ouder worden en gewoon leven. Complexloos, op haar eigen manier fuck the system.
De hele plaat is melancholisch eenvoudig, prachtig van muziek en tekst, en ik heb er wel duizend keer naar geluisterd. Anchorage was zelfs eens een paar keer op de radio:
Ik heb al haar platen (cassettes, dan cd’s, dan digitaal) gekocht. Als ze zingt, vertelt ze: ik ken er niet veel die me op een zin in een volledig andere wereld krijgen, en me er houden.
Kijk, ‘t is haar eigen opinie. Er zijn mensen die ik bewonder die geloven in oorkaarsen en hekserij en homeopathie, daar kan ik ook mee leven.
Dit is meer iets zoals die keer dat Yusuf Islam min of meer zei dat Salman Rushdie zijn fatwah verdiende. Dat doet pijn, mensen die ik bewonder zo’n nonsens horen vertellen (al is er een huizenhoog verschil tussen “You are going to leave here and tell people ‘Michelle Shocked said God hates faggots’” en wat er hierboven staat, “You can go on Twitter and say ‘Michelle Shocked says God hates fags’”).
Maar wat ik nu zie op het internet, is een heksenproces tegen Michelle Shocked. En dat is ook vies. Een kunstenaar boycotten of vervolgen omwille van een opinie, hoe vies die opinie ook is: bah.
‘t Is eerder medelijden dan woede, die ik voel. Ik hoop dat ze er snel over is, dat het maar een fase is, en dat we er snel mee kunnen lachen.
Reacties
14 reacties op “Me, shell-shocked”
Ik heb er zelf niet zo’n moeite mee dat al die concertzalen nu haar concerten afzeggen; het staat een ieder vrij om al dan niet zaken te doen met een homohater. Het is geen georganiseerde boycot, maar een spontane reactie.
Wel heb ik meer medelijden met haar dan met bv. een Orson Scott Card. Je voelt dat er meer met haar aan de hand is dan een bekering tot een reactionair christen zijn.
‘t Is misschien niet georganiseerd, qua boycot, maar het voelt wel wat lynch mobberig aan, al was het maar de toorts-en-riek (of pek-en-veren) commentaren overal.
De amateurpsychiater in mij ziet een heel verward iemand, die haar instinct en eigen identiteit probeert te doen stroken met een ander deel van haar identiteit. En dat dat niet lukt, en dat ze dan precies in een soort wanhoopsdaad allerlei bruggen probeert te verbranden, als was het om zichzelf iets te bewijzen.
Ik hoop dat ze iemand in de buurt heeft die haar eens goed omhelst. En die haar zegt dat het allemaal in orde komt.
(That’s all from our resident White Knight. We now return you to our regularly scheduled programming.)
Waar ik het daarentegen wél moeilijk mee heb, is dat throw-away labeltje “homohater”, één van die wij-weldenkende-feministische-linkse-intellectuelen-equivalenten voor slut-shaming.
Wat ik hier samenpuzzel, is niet iemand die homo’s haat, maar iemand die in de knoop ligt, wiens (versie van het) geloof allerlei dingen zegt, en die nu (hopelijk voorlopig) een (ongetwijfeld moeilijke) keuze heeft gemaakt voor haar geloof.
En je kan perfect een geloof volgen dat zegt dat homoseksualiteit onnatuurlijk is en tot het einde van de wereld leidt, én geen enkele homo haten.
In zo’n wereldbeeld kun je bijvoorbeeld homofilie, tegelijkertijd met seks-buiten-het-huwelijk-en-niet-voor-voortplanting, moord, leugens, pedofilie, hebzucht en geweld veroordelen, maar dat wil absoluut niet zeggen dat je daarom ongetrouwde koppels haat, of pedofielen, of homo’s.
Iemand kan in zo’n wereldbeeld ofwel kiezen voor homo-zijn (en dan is het iets waar ze berouw over kunnen hebben, en kunnen opgeven, en Onze Lieve Heer zal ze ontvangen zoals de verloren schapen die ze zijn), of je kan zelfs toegeven dat het aangeboren is, en dan haat je ze nog altijd niet, maar vind je het gewoon jammer dat er homo’s zijn, net zoals je het jammer vindt dat er pedoseksuelen zijn.
En kan je alleen maar bidden dat ze zich gedeisd houden, en niet toegeven aan hun instincten. Net zoals Michelle Shocked zelf ook zei, over zowel homoseksualiteit als fornication in het algemeen, trouwens.
Hate the sin, not the sinner is geen loze slogan, voor wie daarin gelooft.
Ik zeg niet dat ik het daar mee eens ben — natúúrlijk ben ik het daar niet mee eens — maar wel dat we absoluut niet gediend zijn met zo’n label als “homohater”. En door zo’n label te gebruiken, bevestig je precies wat Michelle Schocked zelf zei: “ze zullen mij nu wel homohater noemen op de twitters”.
Het is eenvoudig en het bekt goed, maar het is demagogisch en intellectueel oneerlijk.
Het is jammer dat ze die religieuze slag van de molen heeft gekregen; Verspild talent en vermoedelijk veel goeie dingen die niet gemaakt zijn (ook bij Cat Stevens trouwens): bekeerlingen zijn altijd het ergst in het overdrijven van hun toewijding;
De laatste keer haar gezien in het Rivierenhof een paar jaar geleden, toen bracht ze enkel muziek. Prima.
Het doet op de verjaardag van 10 jaar Irakese oorlog van ver een beetje denken aan de avonturen van Dixie Chicks, maar die zijn er in geslaagd om zichzelf erdoor opnieuw uit te vinden (imdb: “Shut Up & Sing”).
‘t Is een fase… wordt ook over homosexualiteit gezegd. Intentional pun op het einde, Michel?
Niet zozeer een woordspeling, maar wel intentioneel. 🙂
Conservatief Amerika en de Bible Belt, allemaal goed en wel, maar ze heeft er actief en bewust voor gekozen om die rant af te steken en moet daar nu de gevolgen van dragen. Zoals je zelf al zegt, wist ze goed genoeg dat ze daarmee velen tegen zich zou opzetten. Als dat haar mening is, mij best, maar ze had die evengoed voor zichzelf kunnen houden als ze de fall-out niet wou. En neen, ik schrijf dit niet als homo of als atheïst, maar als weldenkende mens.
Mensen zoals zij (artiesten,… bedoel ik dan) bereiken duizenden mensen. Als ze die ‘macht’ misbruiken om de ene groep mensen op te zetten tegen een andere, dan stopt daar toch de vrijheid van meningsuiting. Een kunstenaar kan iets maken of doen om te shockeren en de massa wakker te schudden, en daar kan je ook voor of tegen zijn, maar daar zit dan dat aspect ‘wij tegen zij’ meestal niet bij. En ergens vond ik het toch wel opmerkelijk en hoopgevend dat in de VS zelf haar optredens één na één werden gecancelled, Bible Belt of niet.
The Chick-Fil-A effect.
Voor de volledigheid: http://www.guardian.co.uk/music/2013/mar/21/michelle-shocked-sorry-anti-gay-comments?INTCMP=SRCH
Heh, en kijk:
Da’s zo ongeveer wat ik hierboven zei. Waar is dat diploma amateurpsychiater? 😀
Ook al ben ik niet akkoord met haar uitspraak: ik vind het ook jammer, de manier waarop ze aangepakt wordt… Straffeloos krapuleus doen is ok, vrije meningsuiting is niet ok.
Ze is erg gekend om haar lange tirades tijdens concerten hoor, en ze heeft in het verleden ook pro-homo preken gehouden. Maar dat soort verwarring doet niets af van haar talent.
Nu heeft het Brugse klinkersfestival haar optreden van 3 augustus ook al geannulleerd.
dit is pure terreur