Ik heb dat misschien wel al een paar keer gezegd, maar ik kan daar zó content van worden als ik de kinderen zie kritisch zijn. 

Dan zegt er een reclame “X wast nu 150% keer witter!”, en zegt er een kind “witter dan wát?”. Of als er iets als “verkozen tot auto van het jaar 2013” gesteld wordt, dat er dan één van bij ons zegt “verkozen door wié?”. Of “acht op tien vrouwen kiezen voor Y”, en dat er dan meteen vragen kunnen gesteld worden in de zin van “en aan hoeveel vrouwen hebben ze dat gevraagd?” of “en wat was het alternatief?”.

Stel er u altijd vragen bij. Vraag u altijd af: wie zegt dit? wat zeggen ze nu eigenlijk? waarom zeggen ze dat?

Besef ook altijd dat de wereld niet zwart-wit is. Dat het vaak kiezen is tussen pest en cholera, en dat niet alle problemen oplosbaar zijn. 

Mensen zouden meer computerspelletjes moeten spelen, denk ik soms. Zoiets simpels en leutig als Starcraft: er zijn mineralen en er is gas, allebei in beperkte hoeveelheid, en het is afwegen wat ermee te doen. Alles inzetten op verdediging is geen goed idee; alles inzetten op aanval is ook geen goed idee. Maar allebei volledig doen, dat gaat niet, en dus moeten er onvermijdelijk keuzes gemaakt worden. 

Er zijn niet overal win-win-situaties, of win-win-win-situaties: het is gewoon soms kiezen voor auto’s of voor fietsers, voor economie of milieu, voor meer regulatie of meer flexibiliteit. Er zijn bijzonder vaak geen 100%-oplossingen, het is meestal roeien met de riemen die men heeft, in de omstandigheden die er zijn, en dan er proberen het beste van te maken. 

Maar zo werkt het dus niet, in de politiek van vette vissen en borrelnootjes, tegenwoordig. 

Het is alles of niets, het is wij versus zij, het is zaaien met “wie gelooft die mensen nog” en “vijf minuten politieke moed” en oogsten met “nil volentibus arduum” en “welke geloofwaardigheid hebben deze mensen nog”. 

Alles kan afgebroken worden: kies voor A en krijg het verwijt tegen B te zijn, kies voor B en krijg het verwijt tegen A te zijn, kies voor een middenweg en krijg het verwijt mossel noch vis te zijn. En zelfs als er dan een beslissing genomen wordt of een standpunt vertolkt wordt waar niemand het oneens mee kan zijn: “tja. als hij het meent, natuurlijk”. 

En de hypocrisie, de voortdurende hypocrisie. Hysterisch moord en brand krijsen als Koning Albert in een toespraak, in het kader van het overal in Europa en ook hier oprukkende al dan niet als nationalisme vermomd wij-versus-zij-denken, zegt “past op gasten, we weten waar dergelijk denken ons in de jaren 30 gebracht heeft” — het kot is te klein! Maar dan doodleuk de burgemeester van Gent vergelijken met Napoleon (staatsgreep, zichzelf keizer gemaakt, half Europa onderworpen), Pol Pot (25% van zijn land uitgemoord) en Hitler (middelmatig schilder, zag graag honden, pleegde zelfmoord) — en daar geen enkele contradictie in zien of probleem mee hebben. 

Of kijk, qua hypocrisie, een testje. Beeld u in dat er een OCMW-raadslid was in Aalter dat van een makelaar enkele duizenden euro’s kreeg, met de uitdrukkelijke bedoeling om CD&V-mensen in de gemeenteraad van Aalter om te kopen om een bouwvergunning te krijgen. En stel dan dat die meneer dat geld gewoon op zak steekt en er een jacuzzi mee laat plaatsen. Beeld u dan eens in dat het uitkomt, en dat die veroordeeld wordt door een rechtbank. En, komaan, waarom niet? dat hij in de volgende verkiezingscyclus desondanks voor de CD&V verkozen raakt.

Wat zou bijvoorbeeld de N-VA daarmee aanvangen, denkt u? Hoe meesmuilend zou zo’n Aalters equivalent van Ben Weyts daarop reageren? Hoe schamper de twitterberichten? Hoe ziedend de krantenwebsitereaguurders?

De graaicultuur bij de tsjeven, de schaamteloosheid, enkel in de zieke PS-staat België is zoiets mogelijk, wacht maar tot 2014! 

En, uiteraard, net zoals nog de volgende twintig jaar in elke discussie over Frank Vandenbroucke de dooddoener “verbrand anders nog wat geld jong” mag verwacht worden, en  in elke discussie vanaf nu over CD&V een vermelding van ACW en Arco-coöperanten niet mag ontbreken: nooit, nooit vanzeleven zou dat incident van dat OCMW-raadslid mogen vergeten worden. 

Verander nu “OCMW-raadslid” in “schepen voor personeelszaken”. Vervang “enkele duizenden euro’s” door “minstens 1,3 miljoen euro”, lees niet “een jacuzzi mee plaatsen” maar “op een Zwitserse rekening zetten en onder meer een vet huis in Berchem mee kopen”. Breid “veroordeeld” uit met “veroordeeld tot 18 maanden wegens witwassen, misbruik van vertrouwen en diefstal”. En vervang “voor de CD&V verkozen” door “overgelopen naar N-VA en nu fractieleider van N-VA in Antwerpen”. 

 

Dan kijk ik daarnaar, en dan lees ik daarnet dat de vrouw van Ben Weyts, die hij blijkbaar zelf aannam op het kabinet van Bourgeois, tegenwoordig in de Raad van Bestuur van de VRT zou zetelen, en wat kan mij dat schelen, als ze competent is, des te beter, maar dat elke tweede reactie op de Usual Krantenwebsites het blijft hebben over het rode bastion VRT, en de postjespakkerij van sossen- en tsjeven-zoontjes-van.

En dan doen mijn hersenen van what the actual fuck?

*
*    *

En zelfs dan nog: ik weiger mee te doen aan het fatalisme van “het is toch allemaal naar de kloten” of de dooddoeners van “ze zijn allemaal even slecht, de politiekers”. Ik ben er vast van overtuigd dat er  ruwweg evenveel klootzakken binnen de politiek zijn als erbuiten, evenveel bekwame en geëngageerde mensen in een gemiddelde gemeenteraad als in een gemiddeld lerarenkorps of op een gemiddelde fabrieksvloer, dat door de band gezien de meeste mensen ook maar hun best doen

Mensen zijn niet één ding, niemand is alleen gedefinieerd door zijn afkomst of partij of werk of wat dan ook. De meerderheid heeft niet per definitie gelijk, of per definitie ongelijk. Veel dingen zijn relatief, er zijn absolute waarden, iedereen heeft zijn waarde, zijn waardigheid en zijn waarheid, en bijna alles is grijs. De maatschappij is (een beetje, langzaam) maakbaar, de mens ook (soms, tot op bepaalde hoogte).

 

Maar toch. Ik maak mij weinig illusies dat er ooit een einde gaat komen aan de afbraakpolitiek van tegenwoordig waar de eerste die de andere kan verwijten “politique politicienne” te spelen het argument gewonnen heeft, en waar “de vraag stellen, is ze beantwoorden” het enige debat is dat nodig is.

Ik kan mij levendig inbeelden dat het nog veel erger gaat worden.

Ik vraag mij gewoon af waar het naartoe gaat. Ik laat het mij graag vertellen, wat het eindspel is van zo’n N-VA en gelijkaardigen. Het begon met “wat we zelf doen, doen we beter”, met “als Vlaanderen maar verlost is van Wallonië, dán…”. Ondertussen krijg ik de indruk dat er duidelijk Vlamingen zijn die “betere” Vlamingen zijn dan andere Vlamingen. Awoert de ambtenaren, de profiteurs, de zwaksten en de armsten, leve de ondernemers, de middenstand, de “vrijwilligers” (op voorwaarde dat ze niet té georganiseerd zijn). 

We worden al een tijdje voorgespiegeld dat het in 2014 allemaal anders zal zijn — lees: als de N-VA volledig incontournable is in Vlaanderen.

En dan wat? Vlaanderen in een confederale staat? Waar alles wat fout gaat de schuld is van de confederale staat, die naar het beeld van de splitsing van B-H-V een stap achteruit was in plaats van een stap vooruit, omdat de “traditionele partijen” handpoppen zijn van de vakbonden, de bobo’s van het middenveld en de PS van Di Rupo?

En dan wat? Een onafhankelijk Vlaanderen waar alles wat fout gaat de schuld is van erfenissen uit het verleden, van de “traditionele partijen”, van de vakbonden? 

En dan wat? 

En dan?



Reacties

22 reacties op “We gaan toch niet over politiek spreken hé?”

  1. Merci michel.

  2. idem hier. Merci Michel.

  3. Via Ilse & Twitter naar dit degelijk stuk tekst. Heerlijk om te lezen. Inderdaad… Wat dan?

  4. Dat doet goed, zo een tekst te lezen!

  5. Shit Michel! Mensen moeten uit mijn persoonlijke zone blijven. Zelfs mijn vrienden. Ik ben zo gene vastpakker. Maar op dit ogenblik wil ik u knuffelen, al ken ik u niet.

    1. Geloof mij vrij: nee, niet echt. 🙂

  6. Merci, Michel!

  7. some pigs are more equal than others.

  8. Als je steun wilt voor wat hierboven staat ben je bij mij aan het verkeerde adres. En wat als het allemaal hetzelfde blijft? Als ik volgende week weer naast een arrogante ex-rode kwal en ondertussen poenscheppendenieuwkapitalist in een Gents restaurantje zit ? Nee, je gaat me niet overtuigen, maar ik denk wel dat je je gelijkdenkenden mee op je hand kreeg.

    1. Je begon met “arrogante ex-rode kwal”, en ik dacht “lap, die gaat weer eens over Siegfried Bracke klagen”, maar ik denk niet dat dat een poenscheppendenieuwkapitalist is, dus het zal wel over iemand anders gaan, oef. 🙂

  9. De NVA is een van de weinige partijen die menen dat een Franstalige in Vlaanderen niet meer rechten moet hebben dan een Nederlandstalige in de Walen. Dat is de voornaamste reden voor mijn NVA stem.

    Waarom zou je voor een partij stemmen voor wie je een tweederangsburger bent?

    1. De N-VA is één van de vele partijen die menen dat een Nederlandstalige in Brussel meer rechten moet hebben dan een Franstalige in Brussel. En meer rechten dan een Nederlandstalige in Vlaanderen, trouwens, maar passons.

      Voor de rest hoor ik u graag uitleggen hoe dat precies zit, dat tweederangsburgerschap.

      Bekijk het anders ook eens van de andere kant: in Vlaanderen zijn er altijd al Franstaligen geweest. Echte Vlamingen, ook echte Franstaligen. Worden die dan niet gediscrimineerd, met het territorialiteitsbeginsel? “

      Of gaat het over de Brusselse rand? Een regio waar de goede Vlaamse land- en huiseigenaar jaar na jaar na jaar eieren voor zijn geld kiest en zijn grond aan Franstaligen en Eurocraten verkoopt in zo’n hoog tempo dat er op den duur haast geen Vlamingen meer wonen? En dán kwaad worden omdat de bevolking een generatie later niet ziet waarom ze niet zouden kunnen bediend worden in hun eigen taal, alleen maar omdat de voorouders van de mensen die op hun grondgebied woonden, een Brabants dialect spraken?

      Of gaat het over de Vlaamse “gastarbeiders” die naar Wallonië gingen, en die blijkbaar niet zo hard hielden aan hun taalkundige “volkseigenheid”, in die mate dat er na twee generaties nog nauwelijks een paar Vlaams spreken?

      1. “Gaat het over de Vlaamse “gastarbeiders” die naar Wallonië gingen, en die blijkbaar niet zo hard hielden aan hun taalkundige “volkseigenheid”, in die mate dat er na twee generaties nog nauwelijks een paar Vlaams spreken?”

        Het niet-bestaan van faciliteiten bevordert integratie, ik ben blij dat we het toch ergens over eens zijn.

        Overigens weet je net zo goed als ik dat het juist deze Vlaamse gastarbeiders die migreerden om dichter bij hun werk te zijn de reden waren dat de Walen zelf om de taalgrens gevraagd hebben toen die in hun voordeel was. Blijkbaar schijnen ze nu al te gemakkelijk dat feit te vergeten, voor zover ze niet echt hun eigen leugens zijn gaan geloven.

        1. Euh nee, sorry. Zo gaat dat niet, in een serieuze discussie. Dit is een reactie op één detail en het begin van een nieuwe discussie over de interpretatie van faciliteiten, en of die al dan niet uitdovend zijn ondanks hun betonnering in de grondwet, en wat het uiteindelijke doel ervan is.

          Of was het écht enkel dat ene punt, dat faciliteiten een discriminatie zijn van Vlamingen, en dat ze dus afgeschaft moeten worden en dat N-VA daarvoor gaat zorgen?

          Want dán stel ik voor dat ge dat eens gaat uitleggen in Komen en Moeskroen, bijvoorbeeld. En hoe dat te rijmen valt met een realiteit op het terrein, dat er dan gemeenten zullen zijn met pakweg 97% niet-Nederlandstaligen. Of zitten we in een situatie van “dit land was ooit van de Eburonen en dus is het nu Vlaams Ten Eeuwigen Dage”?

          1. Als het nog niet duidelijk was, mijn punt is dat de Franstaligen voorstander waren van het droit du sol toen dat in hun voordeel was, en nu de situatie anders is, zijn ze natuurlijk voorstander van het droit du gens. En dan vraag je aan mij om een serieuze discussie te voeren?

          2. Ik weet niet direkt wat met “droit de gens” bedoeld wordt (ius gentium zal het wel niet zijn, zeker? want dat heeft er niet veel mee te maken).

            Ik vermoed dat dit gaat over de keuzes die gemaakt werden 40-50 jaar geleden? Toen de enen bevoegdheden wilden verdelen op basis van de taal, en de anderen op basis van plaats?

            De oplossing in de loop van de afgelopen 40 jaar was een verdeling zowel naar taal (gemeenschappen) als naar regio (gewesten).

            Hey, nieuwsflits: in het verleden zijn veel mensen verkeerd geweest. Grote stukken Vlaamse Beweging, bijvoorbeeld, hebben redelijk desastreuze keuzes gemaakt, in het verleden.

            Kritiek geven op het verleden is poepsimpel, maar we leven in het heden en we gaan naar de toekomst.

            En dus ja, ik vraag om een serieuze discussie te voeren.

            Als uw grootste bezwaar is dat bevoegdheden verkeerd verdeeld zijn: wat is uw oplossing, of die van de N-VA, voor de toekomst?

  10. Flippend Rund avatar
    Flippend Rund

    for the record: als N-VA stemmer heb ik weinig illusies dat Vlaanderen het zoveel beter doet dan Wallonië. “systemische corruptie” lijkt me nog de beste omschrijving van de huidige toestand.

  11. Zelf geen tjeef zijnde weet ik toch dat ooit iemand schijnt gezegd te hebben dat: “wie vrij is van zonde gooit de eerste steen”. Er zijn volgens mijn weten andere belangen in het spel. Zolang je op de zijlijn staat mag je verkondigen wat je wilt en je standpunt heel hard maken hoef je ook al niet in dat doet de pers wel. Maar wanneer je jezelf zo interessant maakt dat mensen u willen als persoon die regeert, komen andere spelers en spelregels in het spel. Het is zo dat wanneer je op een bepaalde stoel zit je vanzelf in situaties komt waar je geen vat op hebt. Dingen gebeuren of zijn al rondom u zonder dat je daar ooit van wist of op de hoogte werd gebracht. Wanneer dan iets tot ontploffing komt vraagt men u waarom jij daar geen STOP op hebt gezet. Wel juist omdat alles steeds veranderend en waarheden van dit uur al volledig anders zijn het volgende uur, kan een mens-persoon niet op alles ingaan wat op hem af komt. Laat ons niet vergeten dat we allen mensen zijn met ons gebreken en tekortkomingen. Ik beloof je, wanneer je gelijk welke persoon met nog zo’n goede voornemens, op een machtsstoel zet dan gebeuren er rare dingen. De vrouwen van de politiekers zouden eens een woord moeten kunnen krijgen of het woord willen nemen. Wel, wel, wel …. Dan zou mijn standpunt zeker een bijval vinden. Een mens met macht en te veel macht …. Daarom in een democratie in mijn ogen de beste oplossing. Wanneer in 2014 de N-VA waarschijnlijk nog wat meer zoden aan de dijk zal krijgen, mogen zij eens tonen hoe het zit. Pas na een tijd van regeren kunnen we hen afrekenen op hun kunnen. Laat ze niet op de zijlijn blijven staan. Zo hebben ze altijd gelijk. Geloof in ons volk en alles komt er wel weer beter of alleszins anders uit. Zelfreflectie, Empathie, Leven, Nu.

  12. Ik verwachtte op het einde van jouw betoog: ‘nothing is ever easy’.

  13. Wat een mooi stukje demagogie. Wees enkel kritisch voor de oppositie, volg de regeringspropaganda. Wie zegt het? Wat zegt ie nu eigenlijk? Waarom zegt ie het?