Ik moest deze namiddag naar de bank, papieren gaan tekenen (zéér schrijnend hoor: tante sterft, vader erft en betaalt erfenisrechten; vader sterft, ik en broer erven, betalen erfenisrechten; broer sterft, ik betaal nog eens erfenisrechten — drie keer na elkaar op een paar jaar tijd).

Afijn, ik moest dus naar de bank, handtekens gaan zetten. 

De meneer van de BNP Paribas Fortis had een resem papieren, en één van de papieren was van mijn rekening bij die bank. 

Erm, hang on: welke rekening? Ik heb helemaal geen rekeningen bij die mensen, dacht ik? 

Toch toch, zegt die meneer. Ah, zeg ik: en wanneer is die rekening dan wel geopend? Euhm, ik kan dat niet zo snel zien, zegt bankmans. Hij belt naar Brussel, en na wat zoeken blijkt dat het een rekening zou zijn die in 2008 geopend is. 

Out of the question, zeg ik: ik heb zéker geen rekening opengedaan bij u in 2008. 

Euh wacht, zegt de meneer. Dat is misschien de datum dat BNP Paribas Fortis het overgenomen heeft van een voorganger van BNP Paribas Fortis. 

Nog wat getelefoneer later is hij erachter. De rekening is eigenlijk geopend in… wait for it, wait for it… in september 1970!

Ergens na mijn geboorte (augustus 1970) geopend, wellicht door mijn grootouders, en wellicht regelmatig een bedrag(je) op gestort, en na een tijd niet meer, maar nooit meer iets van laten weten, en nu toevallig bovengekomen. 

IK BEN RIJK! dacht ik. GECAPITALISEERDE INTEREST OP MEER DAN 40 JAAR!!!

Ahem. 

214 euro, dus. 

Meer dan veertig jaar sparen en doen, en dat is alles. Bedrag overgeschreven naar mijn andere rekening: met nog eens 1300 euro erbij is het nét genoeg om het voorschot te betalen voor de reparaties aan de chauffage.