10u06 deze ochtend: telefoon van een onbekend nummer. Ik neem op, ik krijg een antwoordapparaat dat mij weet te zeggen dat mijn Telenetinstallateur op weg is en dat ik dus best thuis ben want hij zal er binnenkort zijn. 

Even terugspoelen naar vorige week vrijdag.

Telefoon van een geblokkeerd nummer, dat blijkt een vriendelijk klinkende dame van Telenet te zijn. Of ik misschien geen nieuwe modem zou willen hebben, want ze zien dat ik echt wel al een oud model heb. 

Ik vraag of dat echt nodig is, de juffrouw zegt van neen. Ik vraag of het met die nieuwe modem sneller zal gaan of zo, de juffrouw zegt neen. Maar dat er in de toekomst misschien wel nieuwe functies zullen komen, en dat het in alle geval gratis is. 

In dat geval, zeg ik, doe maar! (Wel wetend dat het waarschijnlijk is omdat ze mijn huis als Telenet Homespot willen activeren, en dat er waarschijnlijk godweetwat extra monitoring en watnog in zit, maar bon.)

Afspraak gemaakt dinsdagnamiddag. 

Disndagvoormiddag bedenk ik plots dat alles van internet en andere bakskes (ik dénk dat dat de technische term voor die dingen is) redelijk proper tegen de muur gemonteerd is, in een kast in het bureau. En dat de vorige meneer van Telenet er maar een zootje van gemaakt had, allemaal draden verlegd en gaten geboord en extra gerief geïnstalleerd dat ik niet nodig had, dus ik bel naar Sandra die thuis zit dat als die meneer van Telenet komt, dat ze hem zeker moet vragen om het proper te installeren, en als dat niet zou lukken, dat hij gewoon naar huis mag gaan.

Dinsdagavond komt ik thuis, en net als ik de straat in kom wandelen: telefoon van de juffrouw van Telenet. Die mij niet boos of geïrriteerd maar teleurgesteld vraagt waarom ik niet thuis was toen de installateur kwam. 

Ik kan al die interactie op dat moment niet aan, dus ik geef de telefoon door aan Sandra, die juist op het plankier groenten zat te kuisen voor slaatjes, en ik vlucht naar binnen. 

Wat later kom ik luisteren: blijkt, Sandra zat de hele namiddag in het bureau op het gelijkvloers aan de straatkant, en in de loop van de namiddag is er inderdaad iemand voor de deur gestopt, die naar de gevel heeft gekeken, en die dan zonder aanbellen weer is vertrokken — en een briefje in de bus gestoken heeft van “u was niet thuis”. 

Ahem-hem. Rode kaken bij de juffrouw van Telenet, beeld ik mij in, en een nieuwe afspraak, donderdag in de voormiddag. Ze beloven dat ze op voorhand bellen, zodat we de meneer van de installatie zéker niet missen. Ik zal op mijn werk zitten, en dus geeft Sandrahaar GSM-nummer door. Alles in orde, alles klaar en duidelijk. 

Maar dan krijg ik dus om 10u06 een telefoon om te zeggen dat de installateur zal komen. Paniek! Zie dat Sandra juist boodschappen gaan doen is! Zie dat die mens daar staat, deze keer wél aanbelt, en niemand thuis vindt! De schaamtelijkheid!

Ik bel dus direct naar het thuisfront om de boodschap door te geven: zijt gij thuis?! die gast van telenet gaat komen!! ze hebben juist gebeld!!!

Waarop Sandra, lakoniek: die mens is al lang weg. Hij stond hier om acht uur vanmorgen. 

Aaargh!!