Dat was dus enorm lekker, wat we vanavond klaargemaakt hebben als voorgerecht: een carpaccio van lam met een slaatje van tuinkruiden. 

Die pieltjes die op het vlees liggen zijn trouwens geen sojascheuten maar erwtasperges: gekiemde groene erwten, de smaak lijkt op asperges, te krijgen bij de vrienden van Jettocress.

Het hoofdgerecht was, um, speciaal. Gepocheerde lottewangen, en ja, dat zijn de wangen van een staartvis:

Het waren blijkbaar de enige die in heel Europa te krijgen waren, speciaal uit ergens in Scandinavië naar België gevlogen. Veel werk is daar niet aan: het vel er wat af pellen, hier en daar wat peesachtige dinges opkuisen, in stukken doen en hopla:

Dat dan gepocheerd en opgediend met pommes duchesses, hooi van prei (fijne julienne, gefrituurd, zout —  vurt lastig om te snijden maar zeer lekker), preiringen in petit lait en uitstekende gekonfijte kumquats:

Oh, en met een maltaise (een hollandaise met appelsien) en versierd met appelsienpartjes en zeste van appelsien. Zeer lekker, maar die lottewangen hebben een bijzonder aparte textuur: ergens tussen de staart van lotte en inktvis en coquilles Saint Jacques in. 

Dessert was een torentje van biscuit met amaretto en twee verschillende chocolademousses en slagroom en mandarijn en chocoladeschilfers en een coulis van frambozen:

Andermaal niet verkeerd gegeten. Zei hij met een understatement.