Er zat nog een zak kreeftenoverschot in de diepvries:
Die zat daar specifiek om bisque mee te maken, en omdat wij soms niet voor het nemen van risico’s zijn, gingen we vandaag alvast eens proberen, voor we er op nieuwjaar de rest familie mee zouden opzadelen.
Een mens weet nooit dat zo’n dingen zouden mislukken, niet waar?
Bisque de homard (foei aan de onverlaten die de h aspiré vergeten en er bisque d’homard van maken!) blijkt zo ongeveer de simpelste soep te zijn ter wereld.
Stap één: een mirepoix. Een ajuin, een wortel en een selderstengel, in kleine stukken.
Stap 2: boter in een pot, mirepoix erbij met een paar laurierbladen.
Stap 3: kreeftenschalen van ongeveer één kreeft nemen.
Stap 4: in stukken doen en in de pot smijten.
Stap 5: een liter visfond en een klein blikje tomatenpuree erbij doen.
Stap 6: een uur op een zacht vuur laten staan. (Geen foto wegens niets te tonen, maar na ongeveer een kwartier begint heel het huis naar machtig lekkere kreeft te ruiken.)
Stap 7: in een chinois smijten, er zoveel mogelijk vocht uit persen.
Dat geeft dan een fantastisch ruikend en dito smakend infusie-achtig iets:
Stap 8 is voor straks: zachtjes opwarmen, een beetje room en wat cognac bijkletsen, en naar smaak kruiden met peper, zout en paprika.
We hebben wel geen kreeft om erin te gooien, ik denk dat we er op het einde wat verse garnalen gaan in doen.
Reacties
2 reacties op “Eenvoud siert: bisque de homard”
Het is nog lekkerder als je de tomatenpuree eventjes aanbakt samen met de kreeftenschalen en daarna pas de visbouillon toevoegt. Het bakken van de puree zorgt een minder bittere nasmaak.
Ah, juist. Dat heb ik gedaan. 🙂