Alles is verkeerd gegaan vanavond! Het was de bedoeling om als hoofdschotel haas te maken met gerookte foie gras, een assortiment groentenpureeën en truffelsaus — maar toen bleek dat de ingrediënten voor iets anders geleverd waren! Geen haas, maar kalfsfilet!

En het was de bedoeling om als eerste voorgerecht gemarineerde eendenbout te maken — maar toen bleek dat er geen tamme maar wilde eend geleverd was. Om te beginnen is wilde eend maar een derde zo groot als tamme eend, maar vooral: wilde eend moet gelijk drie keer zo lang op staan voor ze zacht is. 

En dan was het ook nog de bedoeling dat er groene asperges waren — maar die waren niet op voorraad of zo, en dat zijn in extremis kruisdisteloesterzwammen geworden (pleurote du panicaut, eringi).

Afijn, eind goed al goed: ’t is nu al twee weken op rij dat ik geen pap meer kan zeggen van te veel lekker eten te eten. Op het menu vanavond!

Eerste voorgerecht: keuze uit koude Oosterse noedelsalade met lauwwarme scampi in panade, of dezelfde noedelsalade met lauwwarm gemarineerde eendenbout.

Yep, dat ziet er inderdaad zeer zwart uit, die eend. Wegens uuuuren gemarineerd in rode wijn en ketjap manis en steranijs en kaneel en look en bruine suiker en citroengras en gember en rode peper.

Tweede voorgerecht: canneloni van bospaddenstoel, met een chip van gerookt spek. Pieds de mouton, oesterzwammen, champignons de paris canterellen, trompettes de la mort, allemaal individueel gekuist en gebakken, en dan in een ragout gedaan, in een canneloni gedraaid en nog eens opgewarmd in het vocht van de champignons. 

Mach-tig goed. Ongelooflijk goed. Schrikkelijk véél, maar erg, érg lekker. 

Hoofdschotel: kalfsfilet – witte porto/saliesaus – kruisdisteloesterzwam –  oesterzwam & champignon – Provençaalse gebakken aardappel.

Veel moet daar niet over gezegd worden: ik kan mij niet echt herinneren wanneer ik nog eens zo lekker kalfsvlees gegeten heb. 

En dan ga ik nu nog een beetje uitrusten voor ik in mijn bed kruip.