Ik begin het gewoon te worden, vakantie. Vanmorgen nog opgestaan om iets na acht, maar dan om negen uur weer in bed gekropen tot elf uur. Opgestaan, getelefoneerd naar Zelie of zij de twee jongste niet zou willen meenemen van school, hutsepot van gisteren op het vuur gezet, gegeten, naar tv gekeken, weer in bed gekropen.

Yiha!

En ik heb niets meer te doen, van dingen die ik beloofd had te maken (affiches, websites, boekjes), whee!

Morgen is er nog kookles, en overmorgen is het mijn allerlaatste werkdag (en ’s avonds nieuwjaarsfeestje van het werk), en dan is het de lange mars naar kerstdag en nieuwjaar: cadeaus zoeken en kopen, eten voorbereiden en maken.

En dan is het jaar voorbij. Met ups en downs, maar in alle geval: voorbij.