Jan is nog maar terug van logeren bij een vriendje, of we zijn er weer eentje kwijt: Zelie gaat een paar dagen bij de scouts slapen.
Mid-week, noemen ze dat tegenwoordig: van zondag tot woensdag godweetwat doen. En dan ondertussen ook nog naar school gaan, en hopelijk ook nog studeren — wat de examens zijn er weer bijna, ik las vanmorgen dat de Halfvastenfoor al draait.
Nog maar eens zeggen dat de tijd echt wel vliegt, is dat gepermitteerd?
Want vanmorgen was het al klaarlichte dag, en vanmiddag zag het er buiten warm uit, en ik heb de indruk dat het nog maar net nieuwjaar is geweest en de zakken met snoepgoed van sinterklaas zijn nog geeneens op.
Een collega van op het werk ging een maand (een maand!) naar Japan op reis, en het lijkt alsof hij nog maar net weg is maar kijk: nog een dikke twee weken en da’s ook al bijna gedaan.
We zijn al maart. Bijna een kwart van het jaar is alweer voorbij. En dan is het bijna 2016. En dan zijn we al voorbij de helft van 2010 naar 2020. En volgend jaar deze tijd is het nog een beetje meer dan een jaar en Zelie heeft gedaan met haar humaniora.
Tik tok.
Tik tok.
Och jonk. Mijn dochter woont al niet meer thuis, en gisteren was mijn zoon ook eens aan het kijken wat er zoal te vinden is aan appartementen. Gisteren gingen ze gelijk nog naar de lagere school. Argh.