Ik haat warm weer. Koud weer, daar kan een mens zich tegen wapenen: een deken extra, wat lagen kledij erbij. Warm weer, daar is niets aan te doen.

Ja, airconditioning, maar in ons huis zou dat belachelijk zijn, voor die tien dagen per jaar dat het echt té warm is.

Ik overweeg in mijn bureau op mijn werk te blijven zitten. Of te slapen in het bed in het bureau beneden, met de persienne naar beneden.

Bah, warm weer.



Reacties

6 reacties op “Bleh, zomer”

  1. Onze airconditioning draait 10 uur per dag hier in Houston. We zetten hem aan in maart en hij gaat uit in november. Vandaag is het 35 graden met 70% vochtigheid.

  2. Johan Lamarcq avatar
    Johan Lamarcq

    Jaren geleden toen ik nog af en toe ’s nachts moest werken heb ik tijdens een hittegolf een veldbed in de kelder gezet. Best wel ok geslapen toen want het was daar maar 20 graden.

  3. buist, bij de laatste hittegolf- moet in 2012 – geweest zijn, ook op een matrasje in de kelder geslapen: zalig, edoch je je mocht geen arachnofobie hebben. Nu één echte koele kamer in onze duplex en vooral één superfrisse garage op -2. Wie het niet meer houden kan van het slaapgebrek, is vriendelijk uitgenodigd. Ten slotte sliepen ze ook met honderden in de kelders in de tijden van de V-bommen. Schijnt heel gezellig geweest te zijn volgens mijn moeder.

  4. Ik heb toch maar de airco gekozen. Beestig duur eigenlijk, maar zalig om thuis te komen in een aangename 21° 🙂

  5. o ik vind het allemaal zalig zo ! Lekker vroeg opstaan en over de middag een siesta, en dan lange avonden. Het mag nog heel lang duren van mij !

  6. O, helemaal akkoord. De eerste twee uur van de dag denk ik nog: kom, ik zet me erover, het gaat nog, straks is de dag om, ik drink wel wat extra water, ik kan het wel koel houden binnen, en van die dingen. En dan ineens zakt het allemaal in elkaar en lig ik uitgeteld in de zetel te vloeken.

    Vanaf 7 uur ’s avonds steek ik om de haverklap een vinger naar buiten om te voelen of het buiten al koeler is dan binnen. Zo ja, dan vliegen alle ramen en deuren open en ga ik zitten bidden voor tocht.

    En als ik dan eindelijk wat bij zinnen ben en aan slapen denk, ga ik naar boven en slaat de warmte me gewoon weer keihard in het gezicht.