Het wordt tijd dat die verbouwingen een beetje gedaan zijn: ik droom tegenwoordig van verbouwingen.

Vannacht was het weer van dat. Gedetailleerd gedroomd van ons verbouwd huis, zó gedetailleerd dat ik er een 3D-plan van zou kunnen tekenen. In mijn droom ben ik er zelf in rondgelopen, en dan heb ik er twee groepen familieleden in rondgeleid en was ik net op tijd om nog een derde rondleiding te geven toen ik wakker werd.

En het rare is: het huis in mijn dromen is absoluut niet het huis van mijn dromen. De vloer was volledig in beige blinkende tegels (yuck), één muur had matzwarte tegels (euh?), kamers bevonden zich op twee en een half niveau (gelijkvloers, een halve etage naar boven, een volledige kelderetage), en de afwerking was echt niet dat. Waar het kon en het niet meteen opvallend was, was er beknibbeld op de materialen: de binnenkant van de medicijnkastjes hadden geen spiegels maar spiegelachtige plastiek, de zwarte matter tegels waren niet op maat gesneden maar afgewerkt met matzwarte voegen om tot aan de rand van de muur te komen, de klinken van de deuren waren in plastiek, de deurbel was een goedkoop wit plastiek geval, in de kelder met de superdeluxe verwarmingsketel liepen er twee grote verwarmingsbuizen op hoofdhoogte door het midden van de ruimte…

Weird, jong.