Een onbestemd gevoel van onbehagen

Dat is wat ik heb.

Ik kan er een aantal redenen voor aangeven. Geen van die redenen zijn op zich doorslaggevend. Het samenspel van al de redenen wel.

Het helpt ook niet dat ik al een hele tijd rare dromen heb. Van die dromen die veel te gedetailleerd zijn en veel te uitgebreid van verhaal, die ik zou kunnen opschrijven in de minuten nadat ik wakker geworden ben, maar die ik bewust niet opschrijf omdat ik ze mij niet wil herinneren.

Alla. Morgen werk! Ik heb een reeks dingen te doen, in die mate dat ik eigenlijk best eens een planning zou opstellen. Misschien doe ik dat dan wel eens morgenochtend, ‘t is in alle geval al een hele dag zonder vergaderingen dus helemaal zelf in te delen.