“Die dode kleuter is niet onze schuld”: N-VA-voorzitter Bart De Wever laat zich geen schuldgevoel aanpraten. In Het Laatste Nieuws, en nog eens dunnetjes overgedaan in De Morgen.
Never mind ‘schuldgevoel’ — wat had je gedacht van pakweg ‘mededogen’? Of gewoon ‘menselijkheid’?
En waarom moest daar absoluut een artikel over verschijnen in de krant, trouwens? Natuurlijk, ik weet ook wel waarom: De Morgen verkoopt er meer kliks mee, De Wever dekt er zijn Vlaams Belang-flank nog wat meer mee af.
Maar toch. Kan niémand bij de krant dat soort mensen wat weerwerk geven? Als hij voor de zoveelste keer het amalgaam mag maken tussen vluchteling en allochtoon en economische migrant en moslim en niet-Europeaan en terrorist en godweetwatallemaal — waarom komen daar geen vragen bij?
Deze, bijvoorbeeld: “In Antwerpen alleen al leven er op dit moment 1.700 erkende vluchtelingen van een leefloon. Slechts 40 procent van onze inwoners van buiten de Europese Unie is aan de slag.”
Wat heeft het ene met het andere te maken? Zijn alle erkende vluchtelingen “van buiten de Europese Unie”? Zo neen, hoeveel wel en hoeveel niet? Die 60% “inwoners van buiten de EU” die niet “aan de slag” zijn, hoeveel daarvan zijn erkende vluchtelingen? Wordt er een verschil gemaakt tussen meerder- en minderjarigen?
Er zijn momenten dat ik er spinnijdig van word, en er zijn momenten dat ik er gewoon moedeloos van word.
Reacties
26 reacties op “Geen schuldgevoel”
Het niet in detail gaan rond cijfers is een algemeen gegeven, niet alleen een N-VA ding. Ik denk persoonlijk dat ik een redelijk in detail gaande krant las (De Standaard), maar twijfel daar elke dag meer aan. Maar ja, met echte goede analyses scoor je niet. Of je nu rechts, links, midden of welk deel van het politieke veld bent.
ik vond dat artikel van een vunzigheid waar ik letterlijk misselijk van word. Ik schaam me voor onze beleidsvoerders .
Er zijn een paar politiekers die serieus aan de Foot in Mouth ziekte lijden.
Als ‘historicus’ zou hij bovendien moeten weten dat er altijd wel ergens een historische gebeurtenis was die mee de aanleiding heeft gegeven tot de problematiek en vluchtelingen stroom uit het midden-oosten. (gaande van de zeer simplistisch uitspraak: “racistisch en slecht integratie beleid in belgie zorgt voor radicalisering en een actieve bron van syrie strijders, waarvoor deze mensen vluchten …).
Trouwens in datzelfde artikel over eigen volk eerst. Als ik terug keer naar Belgie krijg ik alle privileges van belg te zijn, maar ik heb nog nooit een cent bijgedragen (want nooit als volwassen in Belgie gewoond). Nationaliteit is achterhaald. De aarde is rond, er is maar 1 en het is niet alsof ze ergens anders naar toe kunnen.
De vluchtelingenstroom ontstaat doordat in Syrië bevolkingsgroep A lustig bevolkingsgroep B uitmoordt. Maar moest de machtverhouding toevallig omgekeerd liggen, dan zou bevolkingsgroep B — die waar je nu zoveel medelijden mee hebt — lustig bevolkingsgroep A uitmoorden.
Ik maak geen keuze over wie een vluchteling is op basis van religie, etniciteit, nationaliteit, geslacht, politieke voorkeur. Dus als A werd uitgeroeid dan zou A net zo welkome zijn als B. Het is ziek van te denken dat sommige mensen meer waard zouden zijn dan anderen.
En waarom is Syrië uit evenwicht geraakt? Ever teruggaan in de geschiedenis, je komt vast de VS en enkele Westerse landen tegen.
@saskia, als ‘belg’ zou je beter moeten weten.
En natuurlijk kunnen ze ergens anders heen, tientallen landen zelfs, maar blijkbaar zijn de landen met de beste sociale zekerheidsstelsels de enige plaatsen die voldoen. Bijgevolg zijn het economische migranten, geen vluchtelingen. Een hele trein in het station Keteli die scandeert : “germany, germany”, dat wil toch iets zeggen zou ik denken.
Alle begrip daarvoor, ik zou wellicht hetzelfde proberen in die situatie maar onze pers mag dat dan ook zo belichten vind ik, met een beetje rationaliteit en minder emotie. Een konvooi belgische hulpleveranciers in calais heeft vandaag die les hardhandig geleerd.
Overigens is het vrij duidelijk dat een uiteindelijke oplossing deels zal bestaan uit een militaire interventie in syrie. Benieuwd hoeveel supporters daarvoor zullen zijn.
Weeral een reden meer om de Vlaamse kranten de rug toe te keren… Iemand alternatieven waar wel ‘echt’ nieuws te rapen valt?
Tja, Petrr, niets menselijks is hen vreemd. Vluchtelingen zijn net mensen. Alsof u en ik niet ‘het beste’ willen, en vrijwillig genoegen zouden nemen met ‘het mindere’, omdat wij ‘uiteraard’ alles in een ruimere context zien, waarbij we ons eigen geluk hélemaal ondergeschikt maken aan het algemeen belang… Niet dus. Niet voor banale winkelproducten, maar zeker niet – dat mag ik hopen – als het over onze geliefden gaat. Overigens getuigt het van een behoorlijk perverse semantiek – zéker als je weet hoeveel vluchtelingen de buurlanden al opvangen – om van een politieke vluchteling een economische vluchteling te maken, van zodra hij een tweede grens oversteekt. Ik vind de framing door De Wever schandelijk en crapuleus: voor een intelligent man als hij (waarvan ik overtuigd ben) kan het geen toeval zijn dat hij er keer op keer op keer in slaagt bijzonder efficiënt ‘het foute’ te zeggen, waarbij na het (verwachtte) onbegrip van andersdenkenden, nog eens extra met de ogen wordt gerold en het mes van zijn perfiditeit nog eens extra wordt rondgedraaid. Right or wrong, mijn achterban!
Veel woorden.
Tja, als u one-liners en slogans wilt, vindt u elders ruimschoots uw gading 😉
Yip. Kunst kan de wereld redden en dergelijke … Lees mijn bijdragen en een fles champagne voor u als u een oneliner vindt.
Welke bijdragen? Ik ken u niet. Het enige wat ik van u weet is het omstandige commentaar op mijn bijdrage hier. Als het interessant is, wil ik àlles lezen. Overigens ben ik meer iemand voor een goeie Duvel dan voor een fles champagne 😉
Het gaat niet over die 2de grens, het gaat over een 3de, 4de, 5de,… 9de grens.
dan mag men toch vragen stellen denk ik?
Ik ben helemaal voor opvang, van mij mogen er in belgie 500 000 vluchtelingen opgevangen worden, maar dan wel tijdelijk en in overlevingsmodus : eten, drinken en alle denkbare basisbehoeften voor zolang de oorlog duurt.
Maar daarna wel graag terug aub. Zoals Etienne Vermeersch al zei : het is een illusie te denken dat we die mensen nodig hebben.
maar blijkbaar wekt de figuur BDW zoveel weerzin op bij sommigen dat zijn vrij logische opmerkingen (imho) enkel met zwavel en salpeterzuur kunnen beantwoord worden.
Ik verwacht van die mensen niet minder dan dat zij hun huis openstellen voor minstens een 4-koppige familie migranten en het goede voorbeeld geven, zoals de premier van Finland.
Geloofwaardigheid moet verdiend worden.
Ik heb het aan de juiste instanties gevraagd, of wij ons huis konden openstellen. De juiste instanties hebben mij “bedankt maar nee bedankt” geantwoord.
’t Is dus zeker niet van niet willen.
De juiste instantie dan nog wel. Is dat de instantie die een burger verbiedt van zijn huis open te stellen voor wie hij wil? Misschien moeten we die vluchtelingen gewoon waarschuwen dat ze van het ene repressief regime in het volgende terechtkomen — zij het dan een ietsje subtieler.
Yup.
“Er zijn momenten dat ik er spinnijdig van word, en er zijn momenten dat ik er gewoon moedeloos van word.”
Ik heb precies hetzelfde, maar dan met wat er uit de tegenovergestelde politieke hoek komt.
Overigens toch wel eigenaardig hoor Michel: De Wever zegt dat het hem emotioneel raakt (in het volledige interview in HLN luidde het: ‘mijn vaderhart bloedt’), én dat hij het wel niet zijn (of Europa’s) schuld vindt.
Wat doe jij dan? Die schuldvraag schuif je opzij met je ‘never mind’, en het eerste wat De Wever zegt, negeer je, zodat je hem gebrek aan mededogen en menselijkheid kunt verwijten.
Jij houdt precies wel erg van stropoppen.
Ik heb geen abonnement op Het Laatste Nieuws, de vraag die ik mij stel, is waarom dat artikel op die manier in De Morgen (en De Standaard) moest staan.
Ik heb het niet over een ‘schuldvraag’, dat is een volledig ander probleem. “Never mind schuldgevoel”, da’s “ongeacht wie of wat waaraan schuld heeft”.
Het gaat er mij over waarom De Wever (en vele anderen, maar hier ging het over hem) zomaar kan blijven een amalgaam maken van verschillende zaken, en waarom daar niet over doorgevraagd wordt.
Ik zou denken dat het de taak van een krant is om de dingen te proberen uitklaren. Niet om in één artikel een resem zinnetjes van A aan elkaar te rijgen, en dan in een opiniestuk B zijn zeggetje te laten doen.
“… over waarom De Wever (en vele anderen, maar hier ging het over hem) …”
Maar als het kan dan toch bij voorkeur De Wever. Ach Michel, aan rechtlijnigheid zal jij ook niet snel sterven.
Hoge bomen, wind?
Schuld, verantwoordelijkheid, morele plicht.
Tomàto tométo.
Daar ben ik het niet mee eens. Een goeie begripsomschrijving lijkt mij in dit debat (in elk debat) cruciaal. Door allerlei verwante, maar verschillende begrippen door elkaar te te gooien, wordt het debat er niet beter op. Zo wordt door sommigen geen onderscheid meer gemaakt tussen morele en juridische plicht, tussen opvang en integratie, tussen vluchtelingen en migranten, tussen erkende vluchtelingen en uitgewezen asielzoekers, enz…. Dan krijgt bv. de Conventie van Genève het statuut van een morele wet en ben je een onmens als je je afvraagt of dat verdrag niet gewijzigd moet worden. Of dan presteert Gilles De Coster het om de bijzonder complexe kwestie die de asielcrisis is in één zin samen te vatten als ‘Er spoelen dode kinderen aan. Wat moest je nog meer weten?’ Dat is toch nog nauwelijks te bevatten, een journalist die over een bepaald onderwerp alle nieuwsgierigheid laat vallen? (Goed, hij ondertekent met ‘presentator’, niet met ‘journalist’. Waarvan akte voor toekomstige mededelingen van De Coster). Het is van dat soort uitspraken dat ik dan weer afwisselend spinnijdig en moedeloos word. Nu het laatste. Denk dat ik mij de volgende dagen of zelfs weken beter helemaal afsluit van de actualiteit. Een ‘koude revolutie’ zoals Houellebecq dat noemde, dat lijkt mij wel wat.
Dat is inderdaad wat ik bedoelde: BDW verwart wegens en willens de begrippen schuld en verantwoordelijkheid om zijn extreem rechtse vleugel te paaien.
Ik moet dringend eens die ironie-smiley beginnen oefenen, blijkt.
Misschien toch eens de bijdrage van Mark Bossuyt in Knack lezen. Helderder kan het niet worden uitgelegd.