Zozie. Ik heb vandaag een punt gezet achter een engagement van een paar jaar.

Als ge ergens niet meer in gelooft, en het werk zelf is eigenlijk nog wel min of meer wijs, en de mensen zijn grotendeels ook wel wijs, maar ge kunt u niet meer vinden in de achterliggende zaak, dan is het denk ik best om er mee te kappen.

Het is een beetje om beu om jaar na jaar na jaar hetzelfde dovemansgesprek te voeren over hoe de dingen niet zo goed aangepakt worden, en kijk, dat ik graag vrijwilligerwijs mee wil helpen oplossen, maar jaar na jaar na jaar niets te zien veranderen. A force de pousser bobonne dans les orties, bobonne, à la longue, elle en a marre.

Het werk kan ik in andere omstandigheden en voor andere mensen ook nog doen, en de mensen kunnen ook buiten die context nog gezien worden, dus hey. Schluß damit, en ander en beter.

…en op dezelfde dat dat dat hoofdstuk afgesloten is, komt er iemand aan mijn deur kloppen (nu ja, bellen dus), om te vragen om een website waar ik de laatste wijziging aan doorgevoerd had in juni 2003 weer op te pakken. Toendertijd was dat met een eigen CMS gemaakt, tegenwoordig zal het allemaal gewoon bog standard WordPress zijn. Maar ’t is de inhoud die telt, en met wat geluk komt dat helemaal in orde.

Ik heb nog een week om het af te krijgen, het werk van veertien jaar omzetten naar een nieuw platform. Spannend!