Ik las op TheFacebook dat de Universiteitsbibliotheek tegenwoordig een resem oude geschriften online heeft zichtbaar gemaakt.

Ik daarnaartoe.

Klikety klik het eerste het beste: het Antifonarium Tsgrooten. Dat staat al een hele tijd online — zie de website uit 2008 — maar het is dan ook heel heel mooi.

Klikety klik een beetje verder, het eerste het beste nummertje genomen, en eigenlijk wel benieuwd hoe dat Congratulamini omnes uit de paasmis zou klinken.

Zoekopdracht verder: Introduction to Gregorian Plainchant and Transcription into Modern Musical Notation door Arnold Teuling.

Voor de curieusiteit, omdat ik geen muziek op het zicht kan lezen, eens deze

ingetypt in een muziekprogramma:

En ja, dat klinkt plausibel — congra-ha-tula-ha-mini en al.

Omdat ik het graag eens in het echt zou koren: op zoek naar een uitvoering op de Youtubes? Nah, pech. Voor zover ik zie niets dat klinkt gelijk het genoteerd staat. Maar wel iets gelijkaardig, ook middeleeuws, niet gregoriaans maar ambrosiaans:

…eeeeennnn natuurlijk in het zwart gat van het internet gezogen, ondertussen, en dertig tabs openstaan hebben en een playlist aangemaakt op Spotify en nog eens luidkeels for old times’ sake het credo in het Gregoriaans meegezongen.

En ja, ik kende dat nog grotendeels van buiten, vreemd genoeg: wij gingen elke zondag naar de mis met onze grootouders, en in de Voskenslaan was het om de zoveel tijd nog eens een Gregoriaanse mis helemaal in het Latijn gezongen. Het credo, en dan vooral het begin (Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem cœli et terrae, visibilium omnium et invisibilium) en het einde (vanaf unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam tot aan het fantastische amen) zijn er mij altijd van bijgebleven.

(En al de geschiedenis erachter, pakweg het hele filioque-gedoe!)

We leven in een fantastische tijd, waar een mens dat allemaal kan vinden en doen van achter zijn bureau.