Jaren geleden was er overal in het huis netwerk. Ik had drie internetdozen, en die gaven van voor tot achter en van boven tot onder netwerk.

Maar dat was gelijk vijftien jaar geleden, toen er in de hele wijk denk ik een stuk of drie mensen met draadloos netwerk waren. Tegenwoordig zijn er vele keren meer draadloze netwerken dan er inwoners in de wijk zijn. En het zijn niet alleen computers, het zijn televisies, en telefoons, en lampen, en wasmachines, en aaargh!

Het is allemaal om zeep gegaan toen er een probleem was waarbij de netwerkdoos in de living moest vervangen worden, en ik dus de doos van het achterhuis had geleend, en toen bleek dat die ook niet meer werkte, maar eigenlijk wel en dan heb ik mijn lanmpen in de keuken op het internet aangesloten en was er een draad te weinig in mijn netwerkdoos van Telenet, en aangezien er voor elke kamer van het hele huis een draad toekomt in het bureau beneden en de draden niet gelabeld zijn kon ik nooit meer de draad naar het achterhuis terugvinden en aargh!

Zelie moet daar natuurlijk wel wonen, in dat achterhuis. En ze heeft eigenlijk echt wel internet nodig. Om series te kijken en al, maar ook voor muziek en voor school.

Omdat het er toch eens van moest komen:

Jahaha! ’t Is gelukt! En het heeft mij maar een een reis of drie heen en weer van achterhuis naar bureau gekost tot ik de juiste draad gevonden had!

Ziet:

Dat is een minuskuul deel van wat ik op de koer allemaal kan ontvangen (geen idee dat de printer tot zo ver kon, trouwens: die staat een huis en een verdieping verder).

Maar het punt is: er is nu ook netwerk in het achterhuis! We zitten weer allemaal op het internet in het hele huis!