De zeventiende keer al, hoorde ik onze accordeonist zeggen, maar ik weet niet of hij het bij het juiste eind had. In ieder geval: sinds wij hier wonen, denk ik niet dat we er al veel gemist hebben, aperitieven in het park.

Dan zien we al de mensen die we kennen in de wijk (en dat zijn er jaar na jaar meer en meer), maar ook elk jaar nieuwe mensen.

Enfin, ik zeg “elk jaar”. ‘t Is eigenlijk veel meer dan elk jaar: we doen redelijk wat met de wijk. Nieuwjaarsdrink, aperitief in het park bij het begin van de zomer, binnenkort op het einde van de zomer ook een wijkbarbecue, en dan in de winter denk ik nog eens muziek in de huiskamers van allemaal mensen in de wijk.

‘t Is niet moeilijk dat de mens van Wijk Aan Zet al een hele tijd aan het zoeken is naar een huis in onze wijk, de meest wijze wijk van de stad.