Zelie moest een test doen voor Nederlands (denk ik). Ik moest alleen het resultaat uitprinten, maar omdat ik ook graag eens een vragenlijst invul, vroeg ik haar de URL. ‘t Is alhier te doen, en ik weet niet goed hoe ik de test moet omschrijven.

Raar, vooral, denk ik.

Mijn resultaat was:

Je antwoorden geven aan dat je niveau 4 bereikt hebt. Je bent dus duidelijk sterk geïnteresseerd in literatuur en je hebt al een heel aantal literaire inzichten verworven. Aangezien je in je vrije tijd al in contact kwam met volwassenenliteratuur, is de overgang naar de derde graad voor jou een stuk minder bruusk.

Niveau 4 is een zeer hoog niveau aan het begin van de derde graad. Zoals je kan lezen in je werkboek is niveau 4 het te verwachten eindniveau voor alle leerlingen aan het einde van de derde graad. Vanzelfsprekend kan dat niveau voor jou niet langer het streefdoel zijn. Jouw persoonlijke doelstelling voor de komende twee jaren is het nog verder verfijnen van je literaire competentie zodat je niveau 5 of 6 kan bereiken.

Zie dit als een persoonlijke uitdaging en kies bij de lectuuropdrachten zeker voor voldoende complexe boeken. Als je meer informatie wilt over het niveau waarop je je bevindt, kan je surfen naar de website lezenvoordelijst.nl. Je vindt daar een uitgebreide profielbeschrijving van jouw niveau en ook een heel aantal goede boeksuggesties.

Zelie had de ene keer vijf, de andere keer vier.

Maar serieus, wat voor vragen zijn dat? Om te beginnen gaat de vragenlijst ervan uit dat er alleen in het Nederlands gelezen wordt, terwijl Zelie (net zoals ik) véél meer in het Engels leest dan in het Nederlands.

En daarnaast: het is telkens zó transparant welke antwoorden ‘slecht’ en welke ‘goed’ zullen gerekend worden, terwijl ik het daar niet noodzakelijk zo eens mee ben. Pakweg deze:

Als ik naar de verfilming van een boek kijk, vind ik…

1. de filmversie bijna altijd beter dan het boek; er is meer actie, de saaie beschrijvingen zijn weg, het verhaal gaat meer vooruit.
2. de filmversie soms beter dan het boek en soms niet. Ik kan telkens een verklaring geven waarom dat zo is.
3. het boek vaak beter dan de filmversie. Tijdens het kijken valt me altijd op waar de interpretatie van de regisseur verschilt van de mijne.
   Bepaalde weglatingen of toevoegingen ergeren me of ik heb bewondering voor sommige vondsten.
4. het boek vaak beter dan de filmversie. Tijdens het kijken valt me altijd op waar de interpretatie van de regisseur verschilt van de mijne.
   Bepaalde weglatingen of toevoegingen ergeren me of ik heb bewondering voor sommige vondsten. Ik heb ook een erg uitgesproken mening over de verfilming en ik ga die mening vaak verdedigen t.o.v. andere mensen (medeleerlingen, vrienden, leerkracht, …)
5. Het overkomt me zelden of nooit dat ik én het boek lees én de film kijk. Vaak moeten mensen me zelfs vertellen dat er een boek aan de basis lag van een bepaalde film.

Zucht. Ik vermoed dat 5 het allerslechtste is, dan 1, dan 2, dan 3  en van alle opties 4 de allerbeste.

Geen van de vijf opties zijn op mij van toepassing. Ik vind de vraag zoiets als

Als ik een cocktail drink op basis van een schilderij, vind ik…

1. De cocktail altijd beter dan het schilderij: het smaakt beter, ik kan er zat van worden, het lest ook de dorst
2. De cocktail soms beter dan het schilderij en soms niet. Ik kan telkens een verklaring geven waarom dat zo is.
3. De cocktail vaak beter dan het schilderij. Tijdens het drinken valt me altijd op waar de interpretatie van de barman verschilt van de mijne.Bepaalde weglatingen of toevoegingen ergeren me of ik heb bewondering voor sommige vondsten.
4. De cocktail vaak beter dan het schilderij. Tijdens het drinken valt me altijd op waar de interpretatie van de barman verschilt van de mijne.Bepaalde weglatingen of toevoegingen ergeren me of ik heb bewondering voor sommige vondsten. Ik heb ook een erg uitgesproken mening over de cocktail en ik ga die mening vaak verdedigen t.o.v. andere mensen (medeleerlingen, vrienden, leerkracht, …)
5. Het overkomt me zelden of nooit dat ik én het schilderij bekijk én de film cocktail drink. Vaak moeten mensen me zelfs vertellen dat er een schilderij aan de basis lag van een bepaalde cocktail.

Nee serieus: natuurlijk zijn er boeken die beter zijn dan verfilmingen ervan. Net zoals er films zijn waarvan de novelisering beter is dan de film. En er films zijn die stukken beter zijn dan het boek, of noveliseringen van films die beter zijn de film.

Maar “beter” en “slechter” zijn niet noodzakelijk termen die betekenisvol zijn: een boek is iets anders dan een film is iets anders dan een graphic novel is iets anders dan een schilderij is iets anders dan een cocktail.

Of bij de vraag “Als ik een boek kies, dan is de dikte van het gekozen boek…”. Ik ga ervan uit dat “totaal niet belangrijk voor mij, zolang het een leuk boek is” als minder ‘goed’ gerekend wordt dan “belangrijk, in die zin dat ik snel/veel lees, waardoor ik graag dikkere boeken heb, omdat die voor mij een uitdaging bieden”.

Terwijl dat natuurlijk niet zo is. Het kan mij geen raap schelen of een boek 150 dan wel 1500 bladzijden is. Als het maar goed is. Wat niet noodzakelijk hetzelfde als “leuk” is, natuurlijk.

Of bij de vraag “Als we op school samen een boek lezen en bespreken…” — waar er meer gepolst wordt naar hoe onpopulair men graag wil zijn in de klas dan naar iets anders. Zeg nu zelf, wat is ‘beter’ en wat ‘slechter’?

1. dan houd ik me afzijdig tijdens de discussie. Praten over boeken is zo mogelijk nog saaier dan lezen zelf.
2. dan houd ik me vaak afzijdig tijdens de discussie. Tijdens het lezen had ik al moeite om het verhaal te volgen en in de klas halen ze er dan ook nog eens een hele hoop symbolen uit die ik zelfs niet opgemerkt heb.
3. dan neem ik deel aan de discussie. Ik vertel vooral over mijn appreciatie van het boek en over de personages. Ik houd ervan om uit te leggen waarom een bepaald personage mijn lievelingspersonage is.
4. dan neem ik deel aan de discussie. Ik probeer het verhaal mee te analyseren en reageer kritisch op interpretaties van klasgenoten. Hierbij gebruik ik de correcte literaire terminologie en kan ik mijn mening met argumentaten ondersteunen.
5. dan neem ik deel aan de discussie. Ik probeer het verhaal mee te analyseren en bepaalde beslissingen van de auteur uit te leggen aan de anderen (bv. waarom de auteur hier een flashback gebruikt?).
6. dan eindigt de discussie vaak in een kleine dialoog tussen de leerkracht en mij over bepaalde verhaaltechnische componenten. Ik ga graag heel diep in op bepaalde verhaaltechnische aspecten.

De optie “dan houd ik me afzijdig tijden de discussie. Mijn persoonlijke opinie geven is zo mogelijk nog akeliger dan gewoon moeten antwoorden op een vraag in de klas.” stond er niet bij.

Aargl nee. Hatelijke vragenlijst.